• • • 1. 1. موبایل ها و انواع خدمات

به طور کلی خدماتی که از طریق موبایل ارائه می شود را می توان به بخش های زیر تقسیم نمود:
الف) انجام خدمات بانکی به صورت مستقیم:

• خدمات کارت: مانده گیری، سه تراکنش آخر، انتقال وجه بحساب، پرداخت قبوض، انتقال وجه به کارت، خرید کارت شارژ، صورتحساب، مسدود کردن کارت،

• خدمات حساب ها: مانده گیری، سه تراکنش آخر، انتقال وجه، پرداخت قبوض، انتقال وجه به کارت، خرید کارت شارژ، صورتحساب، بررسی وضعیت چک،

• خدمات اقساط: شناسایی وام، بررسی وضعیت اقساط، پرداخت اقساط،

ب) استفاده از موبایل به عنوان کیف پول الکترونیک
یکی از کاربرد های نوین موبایل در بانکداری الکترونیکی استفاده از آن به عنوان یک کیف پول الکترونیکی می باشد. به عنوان مثال اکثر افراد موبایل تلفن همراه خود را بیشتر همراه دارند تا کیف پولشان را!! حال با قرار داند تراشه ای در گوشی تلفن همراه می توان آن را به عنوان کارت در دستگاه های مربوط استفاده نمود. (جنیدی، ۱۳۸۷)

• 1. 1. اس ام اس(SMS) بانک

بانکداری همراه یا همان بانکداری موبایلی را می‌توان این‌گونه تعریف کرد: «انجام هرگونه عملیات مالی، بانکی و اعتباری توسط ابزار سیار که واسطه آن بانک و یا موسسه مالی و اعتباری و یا یک مرکز تایید هویت باشد». وجود بانک و یا موسسه مالی و اعتباری و یا یک مرکز تایید اعتبار این امکان را می‌دهد که بتوان هزینه را از یک منبع واسط به شخص ثالث انتقال داد. البته صورت‌هایی از انجام کارهای اعتباری (مانند شارژ اعتبار تلفن همراه که در آن تنها مشتری با شرکت فروشنده مواجه است و مشتری مبلغ شارژی که بر روی کارت و یا قبض خود‌پرداز نوشته شده است را با تلفن همراه به اپراتور ارسال می‌کند) از انواع بانکداری تلفن همراه نیست و البته اگر این شارژ توسط نرم‌افزارهای مخصوص موبایل بانکینگ دریافت شود، از قاعده فوق جدا خواهد بود.
نکته:‌ ‌بانکداری همراه صددر‌صد مساوی با بانکداری تلفن همراه نیست و بانکداری با تلفن همراه تنها بخشی از بانکداری همراه است. ‌ ‌تاریخچه و گستره:‌ ‌خدمات بانکداری همراه عمر کوتاهی دارد و شاید بتوان آن را نوظهور‌ترین خدمت از بانکداری الکترونیکی دانست. چرا که این خدمات با ارائه نسل‌های ۲ و ۳ تلفن همراه آغاز گردیده و نیز پروتکل‌های مورد استفاده آنها نیز در این نسل‌ها قابل پیاده‌سازی است. در نسل‌های جدید تلفن همراه امکان انجام تراکنش‌ها با سرعتی بسیار بالاتر از قبل امکان‌پذیر شده و این امکان نیز این فرصت را فراهم می‌آورد که مشتریان بتوانند در کمترین زمان خرید‌های خود را انجام داده و به هدف اصلی بانکداری الکترونیکی که همان کاستن هزینه و جلوگیری از اتلاف وقت است، دست یابند.
نیازها، ‌مزایا و چالش‌ها:‌ ‌در این‌که بانکداری همراه یک مزیت فوق‌العاده و نیاز زندگی امروز است، شکی نیست اما نیازهایی مانند بستر زیرساختی ارتباطات سیار امن و پایدار و داشتن بانک هایی که بخواهند و بتوانند از شیوه‌ها بانکداری الکترونیکی به‌عنوان یک ابزار حیاتی برای ادامه کار استفاده کنند، نیازی است که بدون آنها نمی‌توان این امور را پیش برد.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

اصلی‌ترین چالش پیش روی این کار نیز مشتری‌های بانک هستند، چراکه طبق آخرین تحقیقات عدم اطمینان کاربران به سیستم‌های بانکداری همراه یکی از اصلی‌ترین عوامل عدم رشد این خدمات است. اما داشتن فرهنگ استفاده از فناوری و اجرای توصیه‌های ارائه‌دهندگان این خدمات می‌تواند این خدمات را تا حد ممکن امن سازد. بنابر پیش‌بینی‌ها تا سال ۲۰۱۰ بیش از ۴۵درصد کاربران تلفن همراه از خدمات موبایل بانکینگ استفاده خواهند کرد. (جنیدی، ۱۳۸۷)

• 1. 1. مدیریت نقدینگی در بانکها

مدیریت نقدینگی، یا توانایی افزایش وجوه و انجام به موقع تعهداتی که سررسید آنها فرا می رسد، قطعاً لازمه ادامه حیات بانک ها است. بنابراین، مدیریت نقدینگی از اهم اموری است که توسط بانک ها انجام می شود .مدیریت مناسب نقدینگی می تواند از احتمال وقوع مشکلات جدی بانک بکاهد. در واقع باتوجه به اینکه کمبود نقدینگی در یک بانک می تواند پیامدهای گسترده سیستمی دربر داشته باشد، اهمیت نقدینگی برای هر بانک ورای هر موضوع دیگری است.
از این رو، تجزیه و تحلیل نقدینگی نه فقط مدیریت بانک را ملزم می کند وضعیت نقدینگی بانک را بطور مستمر ارزیابی کند بلکه وی را وادار می کند که بررسی نماید تامین نیازهای نقد ، تحت سناریوهای متفاوت ، از جمله در شرایط نامطلوب ، چگونه امکان پذیر است.
روشها و پیچیدگی فرآیندی که برای مدیریت نقدینگی بکار می­رود به اندازه و پیچیدگی بانک و نیز ماهیت و پیچیدگی فعالیت­های آن بستگی دارد. در عین حال که این گزارش، بیشتر متوجه بانک های بزرگ است ولی اصول مطروحه در آن، برای کلیه بانک ها کاربرد دارد.
مدیریت نقدینگی بانک شامل پیش‌بینی نیازهای نقدینگی و تأمین آنها با حدّاقلّ هزینه ممکن است.۳ دلیل اصلی ریسک نقدینگی این است که بیشتر منابع بانک‌ها از محلّ سپرده‌های کوتاه‌مدت تأمین می‌شود، در ‌حالی که تسهیلات بانک‌ها صرف سرمایه‌گذاری در دارایی‌هایی می‌گردد که درجه نقد‌شوندگی نسبتاً پایینی دارند.
یکی از وظیفه‌های اصلی بانک ایجاد توازن بین تعهّدات مالی کوتاه‌مدت و سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت است. نگهداری مقادیر ناکافی نقدینگی، بانک را با خطر عدم توانایی در ایفای تعهّدات و ورشکستگی مواجه می‌کند؛ و نگهداری مقادیر فراوان نقدینگی موجب تخصیص ناکارامد منابع، کاهش نرخ سو‌ددهی به سپرده‌ها، و در نتیجه از دست دادن بازار می‌شود. (بختیاری، ۲۵ تیر ۱۳۸۸)
گسترش یک ساختار مدیریت نقدینگی
اصل اول: هر بانک باید راهکار تایید شده ای برای مدیریت روز به روز نقدینگی داشته باشد. که به کلیه واحدهای بانک ابلاغ شود.
اصل دوم: هیات مدیره بانک باید راهکار و اصول مربوط به مدیریت نقدینگی راتصویب کند .همچنین باید اطمینان حاصل کند که مدیریت ارشد، اقدامات لازم را در مورد مراقبت و کنترل ریسک نقدینگی انجام داده است . هیات مدیره باید بطور مرتب اطلاعات مربوط به وضعیت نقدینگی بانک را دریافت نماید و درصورت هرگونه تغییری در وضعیت جاری و دورنمای آتی نقدینگی بانک، سریعًا در جریان امر قرار گیرد.
اصل سوم: هر بانک باید ساختار مدیریتی ایجاد کند تا راهکار نقدینگی خود را بطور موثر اجرا کند . این ساختار باید پیگیری مستمر مدیریت ارشد از وضعیت نقدینگی بانک را شامل گردد. مدیریت ارشد باید اطمینان حاصل کند که نقدینگی بانک بطور موثری کنترل می شود و سیاست ها و رویه های مناسبی برای کنترل ریسک نقدینگی ایجاد شده است . بانک ها باید حدودی را برای نقدینگی خود طی محدوده های زمانی خاص تعیین کنند و آنها را بطور مرتب تحت مراقبت قرار دهند.
اصل چهارم: یک بانک باید سیستم های اطلاعاتی مناسبی برای اندازه گیری، مراقبت، کنترل و گزارش دهی ریسک نقدینگی دارا باشد . گزارش ها باید به موقع به هیات مدیره، مدیران ارشد و سایر کارکنان مرتبط ارائه گردد.
اندازه گیری و مراقبت خالص منابع نقد مورد نیاز
اصل پنجم: هر بانک باید فرآیندی برای اندازه گیری و مراقبت از خالص منابع نقد مورد نیاز خود ایجاد کند.
اصل ششم: هر بانک باید با به کارگیری سناریوهای مختلف، نقدینگی خود را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد.
اصل هفتم: هر بانک باید به منظور اطمینان از اعتبار فرضیات مورد نظر خود در رابطه با مدیریت نقدینگی، آنها را هنگام استفاده مورد بازنگری قرار دهد.
مدیریت دسترسی به بازار