۱۰/۰±۴۵/۷

۲۸/۰±۴۹/۸

۱۳/۲۵±۲۱/۱^abcd

۴۶/۱۸±۵۴/۰^abd

۲۰/۱۵±۵۲/۰^abc

جدول۳-۹:مقایسه میانگین درصد اسپرم های دارای حرکت پیشرونده تند(RPFM)،اسپرم های دارای حرکت پیشرونده کند SPFM)) ،اسپرم های دارای حرکت درجا (RM)،اسپرم های فاقد تحرک (ML). a :بیانگر اختلاف معنی دار باگروه کنترل، b:بیانگراختلاف معنی دار با گروه های کنترل تحت تیماربا ژل با دوزmg/kg 50 وmg/kg100.c :بیانگراختلاف معنی دار باگروه دیابتی تحت درمان با دوز mg/kg 50ژل آلوئه ورا،d:بیانگراختلاف معنی دار باگروه دیابتی تحت درمان با دوز mg/kg 100ژل آلوئه ورا.(P<0.05)
نمودار۳-۱۱: مقایسه میانگین درصد اسپرمهای دارای حرکت پیشرونده تنددر گروه های مختلف.تمامی گروه ها با هم اختلاف معنی دار دارند.(P<0.05) . a :بیانگر اختلاف معنی دار باگروه کنترل، b:بیانگراختلاف معنی داربا گروه های کنترل تعت تیمارباژل با دوزmg/kg 50mg/kg 100.c :بیانگراختلاف معنی دار باگروه دیابتی تحت درمان با دوز mg/kg 50ژل آلوئه ورا،d:بیانگراختلاف معنی دار باگروه دیابتی تحت درمان با دوز mg/kg 100ژل آلوئه ورا.(P<0.05)
۳-۶-۲-۲-نتایج حاصل از مطالعه درصد اسپرمهای داری حرکت پیشرونده کند(SPFM)
مقایسه میانگین درصد اسپرم های دارای حرکت پیشرونده کند درجدول ونمودار نشان داد بااینکه که میزان این پارامتر در گروه دیابتی بیشتر ازگرو ه های تحت درمان با ژل بوده امااین اختلاف معنی دارنمی باشد(۰۵/۰P≥) .علیرغم این اختلاف،بین گروه های کنترل وگروه های دیابتیک (تحت درمان وغیرتحت درمان )،اختلاف معنی داری وجود دارد(۰۵/۰P<).
نمودار۳-۱۲ : مقایسه میانگین درصد اسپرمهای دارای حرکت پیشرونده کند .* نشان دهنده اختلاف معنی دار ما بین سایرگروه ها با گروه های کنترل(P<0.05).
۳-۶-۲-۳-نتایج حاصل از مطالعه درصد اسپرمهای داری تحرک درجا (RM):
نتایج حاصل از بررسی این پارامترنشان داد که بین گروه های دیابتی ودیابتی تحت درمان هیچ اختلاف معنی داری وجود ندارد وکلیه ی گرو ه ها دارای تفاوت معنی دار با گروه کنترل سالم می باشند.( (P<0.05
نمودار۳-۱۳ : مقایسه میانگین درصد اسپرمهای دارای حرکت درجا ، در گروه های مختلف.*:بیانگر اختلاف معنی دار بین گروه های مشخص شده با گروه کنترل(P<0.05)
۳-۶-۲-۴-نتایج حاصل از مطالعه درصد اسپرمهای فاقد تحرک(ML)
نتایج حاصل از مطالعه درصد اسپرمهای فاقد تحرک در جدول (۴-۱۰) و نمودار (۴-۱۴) و مقایسه آنها بین گروه های مختلف نشان می دهد که تعداد اسپرمهای فاقدتحرک در گروه دیابتی به شکل قابل توجهی افزایش یافته که این افزایش اختلاف معنی داری با گروه های کنترل وگرو ههای دیابتی تحت درمان دارد(۰۵/۰P<). در ضمن اختلاف معنی داری مابین گروه های دیابتی تحت درمان باژل وجود دارد.
نمودار ۳-۱۴: مقایسه میانگین درصد اسپرمهای فاقد حرکت در گروه های مختلف.*گروه های کنترل باسایرگروه ها اختلاف معنی دار دارند(P<0.05).
۳-۷-نتایج حاصل از مطالعه درصد اسپرمهای با کروماتین آسیب دیده
نتایج حاصل از بررسی میزان آسیب هسته ی اسپرم ها در گروه های مختلف نشان می دهد که درصد اسپرمهای دارای کروماتین آسیب دیده در گروه دیابتی افزایش یافته و بیشترین درصد اسپرم هایی که آسیب (DNA)را نشان می دادند در گروه دیابتی مشاهده گردید که میزان این افزایش در مقایسه با گروه های کنترل معنی دار می باشد (۰۵/۰P<).این در حالیست که در گروه های دیابتی تحت درمان با ژل میزان آسیب هسته ی اسپرم ها نسبت به گروه دیابتی در سطح معنی داری کاهش پیدا کرده بود.طوری که گروه تحت تیمار با ژل (دوز ۱۰۰) وگروه های کنترل اختلاف معنی داری وجود ندارد(P≥۰٫۰۵).کمترین میزان آسیب (DNA)اسپرم در گروه های کنترل مشاهده شد.
تصویر۳-۱۲ :نمای میکروسکوپیک فلوروسنت از اسپرم های گروه دیابتی، اسپرم های با کروماتین سالم به رنگ سبز (۱) و اسپرم های با کروماتین آسیب دیده به رنگ قرمز مشاهده می شوند (۲).
بزرگنمایی ۴۰۰ ×(رنگ آمیزی آکریدین-اورنج)
نمودار۳-۱۵:مقایسه میانگین درصد اسپرم ها ی آسیب دیده در گرو های مختلف آزمایش ، تمامی داده ها براساس میانگین ± انحراف معیاربیان شده اند حروف غیر مشابه نشان دهنده معنی دار بودن اختلاف مابین گروه ها می باشد (۰۵/۰>P).

دیابت +ژل
۱۰۰mg/kg

دیابت +ژل
۵۰mg/kg

دیابت

کنترل+ژل
۱۰۰mg/kg

کنترل+ژل
۵۰mg/kg

کنترل

گروه ها

^ab75/0±۰۰/۷

^b29/1±۵۰/۹

^c4/1±۶۶/۱۲

^a52/0±۲۶/۶

^a32/0±۰۷/۶

^a29/0±۷۳/۵

AO⁺