از نظر سایمون تصمیم گیری دارای سه مرحله شناخت، طراحی و انتخاب می باشد. ولی بر خلاف نظر سایمون که تاکیر بر روشها و تکنیک های تصمیم گیری داشت. آنتونی تاکید بر هدف فعالیتهای تصمیم گیری دارد. همچنین سایمون اعتقاد بر دو نوع تصمیم برنامه ریزی شده و تصمیم برنامه ریزی نشده داشته است. ولی بر خلاف این ایده بسیاری از مسائل بینابین هستند که باید به این نکته نیز توجه کنیم. تصمیمات برنامه ریزی شده به طور سنتی به وسیله عادت، تکرار و همچنین توسط قوانین و رویه های مشخص اتخاذ نمی شوند. از جمله فنون جدید برای حل این نوع مسائل می توان به پژوهش عملیاتی، تحلیل ریاضی، مدل سازی و شبیه سازی اشاره نمود. تصمیمات غیر برنامه ریزی شده میل به سوی قضاوتی شده و شهودی بودن دارند.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

1. 1. چارچوب ترکیبی:

یکی از طبقه بندیهای مشهور مربوط به چارچوب گری و اسکات مورتن می باشد. در این مدل مورتون بیان می کند که استفاده از واژه های تصمیمات ساختاری و غیر ساختاری مناسب تر از واژه های برنامه ریزی شده و برنامه ریزی نشده می باشد. در تصمیمات ساختاری مازهای سه گانه ( تشخیص، طراحی و انتخاب) کاملا مشخص و ساخت یافته هستند ولی در تصمیم های غیر ساختاری، تمام سه مرحله غیر ساخت یافته هستند و هر تصمیمی بین این دو طیف باشد نیمه ساختاری نامیده می شود( گری و مورتن^[۸]، ۱۹۷۱)
۲-۱ جدول چارچوب گری و اسکات مورتن

بسیاری از افراد صاحب نظر در زمینه فناوری اطلاعات و سیستم های اطلاعاتی اعتقاد دارند که تصمیمات غیر ساخت یافته بیشترین هزینه را برای سازمان در بردارند و توسعه سیستم هایی برای حل مسائل غیر ساخت یافته بزرگترین چالش برای سازمانهای امروزی است و بدون شک در مقایسه با مسائل ساخت یافته از میزان ریسک بالاتری برخوردار است. در واقع هدف و تکنیکهای طراخی تصمیمات ساخت یافته از غیر ساخت یافته هدف سیستم های اطلاعاتی معمولا عبارت است از توسعه پردازش اطلاعات، ولی در تصمیمات غیر ساخت یافته هدف سیستم های اطلاعاتی، توسعه سازمان و ارائه خروجی های اطلاعاتی بیشتری برای تصمیم گیرندگان است.

1. 1. چارچوب هارلود لویت:

چارچوب گسترش یافته ای توسط هارولد لویت ارائه شده است که دیدگاه جدیدنری را ارائه می دهد. شکل ریز بیان می کند که سازمانها ساختارهای داخلی را گسترش می دهند تا افراد بتوانند وظایف شغلی خود را انجام دهند. در این شکل فناوری اطلاعات از دیگر اشکال فناوری جدا شده است بدین علت که فناوری اطلاعات نقش کانونی در پیوند دادن اجزا سازمان با یکدیگر ایفا می کند تا سازمان بتواند وظایف خود را انجام دهد. جنبه خاص این مدل این است که تغییر خاص در یک بخش باعث تغییر در بخش های دیگر می شود. جدول زیر شرح جزییات مدل را مشخص می کند. ( لویت^[۹]، ۱۹۹۸)
تکنولوژی سازمان
محیط
شغل
IT
افراد
محیط
ساختار سازمانی
شکل ۳-۲: چارچوب لویت