به صورت کلی ن.ک به میلر و باک(۲۰۰۴)،مجله انجمن اقتصادی اروپایی،شماره ۴٫ ↑
flimsy excuse; ↑
برای برخی از دلایل انفعال اتحادیه اروپا برای نمونه در مورد دارفور می توان گفت که به آربور،پانوشت ۶۶ بنگرید . در ساحل عاج و سیرالئون که به ترتیب، فرانسه و بریتانیا عملیات یک جانبه ای به جای اتحادیه اروپا را درست همان گونه که در وضعیت مالی رخ داد انجام دادند،هیچ استدلال روشنی برای انفعال اتحادیه اروپا ارائه نشد. ↑

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

حتی تصمیم به عدم انجام عملی همانند تصمیم به فعال نمودن یک ابزار سیاست دفاع و امنیت مشترک به جای بیشتر(از یک ابزار) یک اقدام می باشد. ↑
legal and operational flexibility; ↑
مفهوم ملت چهارچوب در۲جولای ۲۰۰۲ به عنوان مبنای نظری در اجرای عملیات مستقل با رجوع به یک ملت چهارچوب مورد پذیرش قرار گرفت،فرضیه این بود که دولت عضو معین شده می بایستی در یک موقعیت بکارگیری یک عملیات مبتنی بر سیاست دفاع و امنیت مشترک هزینه کرده و تدارک ببیند.(دوک،۲۰۰۱،ص۴۰۴) ↑
سلسله عملیات فرماندهی اتحادیه راوپا،گزارش اطلاعاتی،Doc A/2009،قابل دسترسی در وبگاه:
http:// www.assembly-weu.org/en/documents/sessions_ordinaires/rpt/2008/2009.php. ↑
Operation ARTEMIS; ↑
the Operational Head Quarters (OHQ); ↑
مراکز فرماندهی مورد نظر،مراکز فرماندهی پوتسدام،مونت والرین،سنتوسله(رم)،لاریسا،نورت وود(لندن) می باشند.(ن.ک به گزارش اطلاعاتی ،Doc A/2009،) ↑
بجورک داهل(Bjorkdahl) و استروم ویک(Stromvik )،۲۰۰۸،ص۲٫ ↑
Duke; ↑
همان ؛این مشخص نیست که آیا این وضعیت،هم چنین وضعیت عملیات نیروهای مسلح اتحادیه اروپا در چاد که در آن فرانسه نیز یک دولت چهراچوب بود،می باشد یا نه . ↑
The Battle Groups; ↑
Deployability; ↑
national prestige; ↑
Unwarranted; ↑
درواقع،این مطلب قابل بحث می باشد که مداخله در مالی،اعتباری برای فرانسه بود. ↑
cast a negative light; ↑
Blindly; ↑
شورای اتحادیه اروپا دارای یک کمیته خاص نظامی اتحادیه اروپا است که مشاوره و توصیه های کارشناسی نظامی را برای اتحادیه اروپا عرضه می دارد. کمیته نظامی اتحادیه اروپا می تواند بر علیه یک عملیات نظامی توصیه نماید. ↑
ماده ۴۴ معاهده اتحادیه اروپا مقرر می نماید: ((در مواردی که این وضعیت باشد،آن دسته از دول عضو در همراهی با نماینده عالی اتحادیه اروپا برای امور خارجه می بایستی راجع به مدیریت وظیفه(مدیریت بحران)در بین خودشان به موجب بند۲ ماده ۴۴ معاهده اتحادیه اروپا توافق کنند)) ↑
“Honorable operation” ↑
“echelon” ↑
‘ the EU Military Committee (EUMC)’’ ↑
دیوید کراس(Davis Cross)، ،ص۱۶ ،پانوشت ۸۷؛این دیدگاه توسط بیس کاپ(Biscop) و دیگران در سال ۲۰۱۲ بیان شده است. ↑
the permanent planning and conduct structure; ↑
PESCO; ↑
‘higher military capability criteria’ ↑
‘made more binding commitments to one another in this area’ ↑
‘ permanent structured co-operation’ ↑
پروتکل شماره ده. ↑
بند ۶ ماده ۴۶ معاهده اتحادیه اروپا. ↑
Plan of Action on Small Arms and Light Weapons . OSCE Document FSC. DEC/2/10 ↑
↑
Principles on the Control of Brokering in Small Arms and Light Weapons, Forum for Security Cooperation, decision No. 8/04, (2004) ↑
Standard Elements of End-User Certificates and Verification Procedures for SALW Exports, Forum for Security Cooperation, decision No. 5/04, (2004) ↑
Handbook of Best Practices on Small Arms and Light Weapons (2003) ↑
Principles Governing Conventional Arms Transfers Programme for Immediate Action Series No. 3 (DOC.FSC/3/96), (1993) ↑
Organization for Security and Co-operation in Europe (OSCE) Document on SALW (2000 reissued in 2012) ↑
Decision no. 11/08 Introducing best practices to prevent destabilizing transfers of small arms and light weapons through air transport and on an associated questionnaire (2008) ↑
Introduction, WASSENAAR ARRAGENMENT, http://wassenaar.org/introduction/index.html
; Saferworld, Making IT Work: Monitoring and Verifying.
Implemntation of an Arm Trade Treaty 6,8 (2008). ↑
Hathaway, Oona A. et al,’’ Arms Trafficking:The International and Domestic Framework’’ http://www.law.yale.edu/documents/pdf/cglc/YLSreport_armsTrafficking.pdf ↑
Geneva Academy of International Humanitarian Law and Human Rights’’Benzer et al. v Turkey’’, http://www.weaponslaw.org/case-law/ecthr-benzer-2013,p1 ↑
Ibid,p1 ↑
اتحادیه آفریقایی در سال ۲۰۰۱ از ادغام سازمان وحدت آفریقا و جامعه اقتصادی آفریقا تشکیل یافت.مقر این اتحادیه در شهر آدیس آبابا پایخت اتیوپی است.اتحادیه آفریقایی از اتحادیه دولت های آفریقایی سرچشمه می گیرد که در ابتداء در حد یک کنفرانسی بود که به ابتکار قوام نکرومه(رییس جمهور وقت غنا)در دهه ۱۹۶۰ تشکیل شده بود.تلاش های بعدی برای اتحادیه آفریقا شامل سازمان وحدت آفریقا می شود که در ۲۵ ماه مه ۱۹۶۳ با کوشش هایله سلاسی رهبر وقت اتیوپی تاسیس شد.هدف از ایجاد این سازمان در درجه اول کمک به اقدام آفریقایی بود که در آن زمان هنوز در قید استعمار دولت های اروپایی بودند تا به استقلال سیاسی نایل شوند.در مرحله بعدی این سازمان قصد داشت تا تمام کشورهای آفریقایی را در چارچوب یک واحد سیاسی متحد قرار دهد.در اساسنامه سازمان وحدت آفریقا دوبار(سال های ۱۹۷۹ و ۲۰۰۲) تجدید نظر صورت گرفته است. در اجلاس سران سال ۲۰۰۲ که در شهر دوربان آفریقای جنوبی برگزار شد،از ادغام این سازمان و جامعه اقتصادی آفریقا که از سال ۱۹۸۱ تاسیس شده بود،اتحادیه آفریقایی شکل گرفت.امروزه،این اتحادیه شامل ۵۳ کشور است که تمامی کشورهای آفریقایی به جز مراکش را شامل می شود.مراکش در سال ۱۹۸۴ به دلیل پذیرش عضویت جمهوری عربی صحراء از سازمان وحدت آفریقا خارج شد.اهداف این اتحادیه بر پنج اصل استوار است:۱-برابری مطلق دولت های عضو؛۲-عدم دخالت در امور داخلی دیگران؛۳-غیرقابل تغییر بودن مرزهای شناخته شده بین المللی که کشورهای آفریقایی را در برمی گیرد؛۴-حل اختلافات دولت های ْآفریقایی به شیوه های مسالمت آمیز از قبیل گفتگو،میانجی گری،آشتی یا داوری؛۵-شناسایی ویژگی های منطقه ای برای دول مناطق مختلف قاره و اجازه تاسیس تشکیلات منطقه ای برای همکاری و بهره گیری از این ویژگی ها.برای اطلاعات بیشتر دراین باره ن.ک به: موسی زاده،رضا،پیشین،صص۳۲۲-۳۲۳٫ ↑
جمهوری اسلامی ایران از سال ۲۰۰۵ میلادی به عضویت ناظر اتحادیه آفریقایی درآمده است.اگرچه جمهوری اسلامی ایران در دوران نقش آفرینی سازمان وحدت آفریقا،در پی تلاش های سفیر وقت جمهوری اسلامی ایران در اتیوپی و بنا بر دعوت سازمان مذکور از سال ۱۳۷۵ به عنوان ناظر در نشست های سران کشورهای این سازمان شرکت می کرد و هیات هایی در سطوح مختلف از وزارت خارجه برای رایزنی و شرکت در جلسات مذکور اعزام می نمود ولی حضور فعال جمهوری اسلامی ایران در این سازمان عملا از ژانویه ۲۰۰۵ به دنبال پذیرش عضویت ناظر ایران در اتحادیه آفریقایی در پی تصمیم چهارمین نشست عادی سران اتحادیه آفریقا در ابوجای نیجریه صورت پذیرفت که طی اجلاس مزبور،سران اتحادیه آفریقا موافقت کردند که معیار اعطای صفت عضو ناظر و هم چنین سیستم پذیرش سفیر آکردیته نزد اتحادیه آفریقا بر اساس سند شماره ۱۶۱ نشست کمیته نمایندگان دائم اتحادیه،تنظیم و تکمیل شود تا در هفتمین اجلاس شورای اجرایی در ژوییه ۲۰۰۵ در سیرت لیبی ارائه گردد و سپس در پنجمین نشست عادی مجمع سران اتحادیه آفریقا به تصویب نهایی برسد.هم چنین در چهارمین نشست عادی مجمع اتحادیه آفریقا در ژانویه ۲۰۰۵ مقرر شد صفت ناظر به کشورهای غیرآفریقایی در سازمان های غیردولتی شرکت کننده در اتحادیه آفریقا اعطاء شود تا به آنها حق حضور در جلسات عمومی داده شود.به دنبال این تصمیم گیری و پذیرش عضویت ناظر ایراندر ژوییه ۲۰۰۵،جمهوری اسلامی ایران در راستای تداوم اهداف خود برای بسط و توسعه روابط با دولت های آفریقایی و اتحادیه آفریقایی،در همان سال مبادرت به معرفی سفیر جمهوری اسلامی ایران در کشور اتیوپی به عنوان سفیر آکردیته نزد اتحادیه آفریقا نمود و در پی آن،رییس جمهوری اسلامی ایران در ژوییه ۲۰۰۶ در هفتمین اجلاس سران اتحادیه آفریقایی شرکت نمود تا این حضور،نقطه عطفی در همکاری و تعامل گسترده جمهوری اسلامی ایران با اتحادیه آفریقایی به شمار آید و زمینه ساز نهادینه سازی مناسبات مزبور علاوه بر بستر سازی برای ایجاد دفتر اتحادیه آفریقا درایران گردد. برای اطلاعات بیشتر دراین مورد ن.ک به :دهشیری،محمد رضا،پیامدهای عضویت ناظر جمهوری اسلامی ایران در اتحادیه آفریقا،بهار و تابستان ۱۳۸۵،شماره ۱۳،صص۱۴-۱۵٫ ↑