a68/25

چهار خط جوی و پشته ای _۷۵^cm

ab86/24

a59/25

مسطح

ab52/24

a95/24

سانتریفوژ

b17/23

۰a2/25

LSD=1/713

۶-۴- عملکرد دانۀ گندم
با توجه به نمودار (۱۰) عملکرد محصول در شرایط هیرم کاری ۴۴۶۳ کیلوگرم در هکتار بود که نسبت به خشکه کاری با ۴۰۴۹ کیلوگرم در هکتار از نظر آماری در سطح بالاتری قرار گرفت (۰۵/۰  ) که این تفاوت ۳/۹% بود. عملکرد تولید گندم بستگی به تعداد سنبله در واحد سطح، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه دارد. در شرایط هیرم کاری به دلیل شرایط مناسب تر کشت، تهیۀ بستر مطلوب برای بذر، استقرار بهتر بوته ها، سبز یکنواخت مزرعه، تراکم گیاهی بیشتر از طریق تعداد سنبلۀ ساقۀ اصلی و پنجه های اولیه بوده که پتانسیل بیشتری دارند و باعث تشکیل تعداد دانۀ بیشتر در سنبله شده است. پوشش گیاهی مناسب تر، استفادۀ بهتر از نور، کاهش رقابت با علفهای هرز در طول دورۀ رشد رویشی و زایشی، بر تشکیل تعداد سنبله و تعداد دانه در سنبله اثرات مثبتی داشته، در ذخیره سازی مواد در طول دورۀ رشد رویشی مؤثر بوده و در مجموع بر عملکرد تأثیر مثبت گذاشته است. رفیعی و اکبری مقدم (۱۳۸۰) عملکرد گندم را در شرایط هیرم کاری بیشتر از شرایط خشکه کاری ارزیابی کردند و نتایج مشابهی بدست آوردند (۵).
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

نمودار ۱۰- اثر شرایط کشت بر عملکرد دانۀ گندم
a
b
روش های کشت نیز بر عملکرد محصول اثر معنی داری داشتند (۰/۰۵  ). مطابق نمودار (۱۱) روش سه خط کشت روی جوی و پشته های ۶۰ سانتیمتری با میانگین ۴۶۱۷ کیلوگرم در هکتار بیشترین و روش سانتریفوژ (شاهد) با میانگین ۳۶۵۹ کیلوگرم در هکتار کمترین عملکرد را داشتند. کشت چهار خط روی جوی و پشته های ۷۵ سانتیمتری با میانگین عملکرد ۴۵۰۷ کیلوگرم در هکتار در رتبۀ دوم و کشت مسطح با میانگین عملکرد ۴۲۳۹ کیلوگرم در هکتار در مقام سوم قرار گرفتند. روش مسطح، کشت چهار خط روی جوی و پشته های ۷۵ سانتیمتری و کشت سه خط روی جوی و پشته های ۶۰ سانتیمتری نسبت به روش سانتریفوژ به ترتیب ۱۴%، ۵/۱۸% و ۲۱% افزایش عملکرد داشتند. توزیع یکنواخت تر بوته ها علاوه بر کاهش رقابت بین آنها موجب جذب و استفادۀ بهتر از تشعشع خورشید و منابع، توسعۀ سریعتر و بهتر کانوپی و افزایش اجزاء عملکرد و در نتیجه عملکرد شده است. مقاوت کمتر خاک در هنگام سبز بوته ها در روش های جوی و پشته ای نسبت به مسطح در وضعیت سبز بهتر این روشها مؤثر بوده است (۵۹). سایر (۲۰۰۰) عملکرد روش مسطح را بیشتر اعلام کرد و به نتایجی مخالف با این نتایج رسید اما موسگراو (۱۹۹۴)، هابز و همکاران (۱۹۹۸)، فلاح هروی (۱۳۸۲) و آسودار و راهدار (۲۰۰۶) نتایجی مشابه با این آزمایش را گزارش کردند (۷۶، ۶۹، ۴۴، ۱۰ و ۲۳).
مطابق جدول (۸) شرایط و روش های کشت بر عملکرد زراعی اثر متقابل داشتند (۰۵/۰  ). هیرم کاری و سه خط کشت روی جوی و پشته های ۶۰ سانتیمتری با میانگین عملکرد ۴۹۴۴ کیلوگرم در هکتار بیشترین و خشکه کاری و کشت سانتریفوژ با میانگین ۳۵۵۳ کیلوگرم در هکتار کمترین عملکرد را داشتند که تفاوت بین آنها ۲۸% بود.

نمودار ۱۱- اثر روش های کشت بر عملکرد دانۀ گندم
d
c
b
a
جدول ۸- اثر متقابل شرایط و روش های کشت بر عملکرد دانۀ گندم

روش کاشت

شرایط کاشت

خشکه کاری

هیرم کاری

سه خط جوی و پشته ای _۶۰^cm

bc4291

a4944