(زر ،کریمی، هوانلو،2010).
1-7-1-2- فعاليت شديد[48]:
فعاليت­بدني با 80% حداكثر ضربان قلب بيشينه كه به مدت 30 دقيقه دویدن انجام مي­گيرد
(هوانلو،کریمی، زر،2009).
1-7-1-3- اینترفرون گاما (IFN-γ):
اینترفرون گاما سایتوکاین اصلی فعال کننده ماکروفاژ بوده و در ایمنی ذاتی و اکتسابی با واسطه سلولی بر علیه میکروب­های داخل سلولی، نقش اساسی بر عهده دارد. دارای اعمال متعددی می­باشد از جمله اینکه ماکروفاژ­ها را برای کشتن میکروب­های بلعیده شده، فعال می­ کند (عباس و همکاران، 2007).

( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

1-7-1-4- اینترلوکین-4 (IL-4):
اینترلوکین 4، سایتوکاینی است که عمدتاً توسط زیر گروه Th2 سلول­های Tکمکی CD4⁺تولید شده و عملکرد­های آن عبارت است از: القای تمایز سلول­های Th2 از پیش ساز­های CD4⁺ دست نخورده ، تحریک تولید IgE توسط سلول­های B و سرکوب عملکرد­های وابسته به اینترفرون گاما در ماکروفاژها (عباس و همکاران، 2007).
1-7-1-5- IL-4/IFN-γ
نسبت تولید سایتوکاین IFN-γبه سایتوکاینIL-4 (IFN-γ / IL-4 ratio) که به عنوان معیار انحراف پاسخ ایمنی به سمت Th1در نظر گرفته می­ شود (شهابی و همکاران، 2007).
1-7-1-6- لکوسیت
لکوسیت یا سلول سفید یکی از اجزای اصلی سیستم ایمنی می­باشد که در دفاع بر علیه عوامل بیگانه نقش اساسی بر عهده دارد (عباس و همکاران، 2007).
1-7-2- تعا ريف عملياتي
1-7-2-1- فعالیت با شدت متوسط:
در این پژوهش منظور از فعالیت­بدنی با شدت متوسط، دویدن با 65% حداكثر ضربان قلب بيشينه به مدت 30 دقیقه می­باشد.
1-7-2-2- فعالیت شدید:
در این پژوهش منظور از فعالیت­بدنی با شدت متوسط، دویدن با 80% حداكثر ضربان قلب بيشينه به مدت 30 دقیقه می­باشد.
1-7-2-3- اینترفرون گاما (IFN-γ):
در این پژوهش منظور ازIFN-γ ، مقادیر اینترفرون گاما است که با بهره گرفتن از کیت ELISA ساخت کشور امریکا به صورت پیکو­گرم بر میلی­لیتر و توسط دستگاه ELISA Reader اندازه ­گیری می­ شود.
1-7-2-4- اینترلوکین-4 (IL-4):
در این پژوهش منظور از IL-4، مقادیر اینترلوکین-4 است که با بهره گرفتن از کیت ELISA ساخت کشور امریکا به صورت پیکو­گرم بر میلی­لیتر و توسط دستگاه ELISA Reader اندازه ­گیری می­ شود.
1-7-2-5- لکوسیت:
در این پژوهش منظور از لکوسیت، تعداد سلول­های سفید خون است که به صورت n×109)در لیتر( و توسط دستگاه Cell Counter XL 22 ساخت شرکت Drew Scientific، امریکا اندازه ­گیری می­ شود.
فصل دوم:
مباني نظري و
پیشینه پژوهش
مقدمه
هدف از اين تحقيق بررسی تاثیر شدت تمرین برتغییرات الگوی سایتوکاینی و تعداد لکوسیت در بازیکنان فوتبال می­باشد. لذا در اين فصل، ابتدا مرور مختصري بر مفاهیم بنیادی تحقيق صورت گرفته، سپس به بيان دست آورد‌هاي كلي پژوهش‌هايي كه در مورد موضوع تحقيق صورت گرفته، اقدام شده است.
2-1- مفاهیم بنیادی:
2-1-1- سیستم ایمنی
از لحاظ تاريخي، واژه ايمني[49] از ريشه كلمه لاتين” ايمونيته[50]” به معناي معافيت از پيگرد قانوني اخذ شده كه به سناتورهاي رومي در طي دوره مسئوليت آنها اهدا مي­شد و اين در حالي است كه امروزه از لحاظ پزشكي، ايمني به معناي مصونيت در برابر بيماري­ها و علي الخصوص بيماري­هاي عفوني است. مجموعه سلول­ها، بافت­ها و مولكول­هايي كه موجب مقاومت نسبت به عفونت­ها مي­شوند، سيستم ايمني را به وجود مي­آورند که واكنش هماهنگ آنها در مقابل مواد بيگانه­اي چون ميكروب­هاي عفوني، پاسخ ايمني[51] ناميده مي­شود (عباس، 2003).
ايمونولوژي[52]، دانش مطالعه ايمني و در مفهوم جامع­تر، بررسي رويدادها و وقايع سلولي است كه پس از برخورد يك موجود زنده با ميكروب­ها و ساير مولكول­هاي بيگانه روي مي­دهند (عباس، 2003).
سيستم ايمني، بدن انسان را از تهاجم ميكروب­ها محافظت مي­كند. اين سيستم داراي ارگان­هاي تخصص يافته­اي است كه از ورود ميكروب­ها به بافت­ها جلوگيري كرده و در صورت ورود، به آنها پاسخ مي­دهد. كاركرد فيزيولوژيك سيستم ايمني، دفاع در مقابل ميكروب­هاي عفوني است. گرچه، مواد بيگانه غير عفوني هم مي­توانند پاسخ ايمني را ايجاد كنند (عباس و همکاران، 2007). سیستم ایمنی یک شبکه دفاعی سازگاری است که از بدن در مقابل میکرو ارگانیسم­ها و عوامل بیماری زا محافظت می­ کند. برای انجام دادن این کار، سیستم ایمنی قادر است تا دامنه وسیعی از سلول­ها و مولکول­هایی را تولید کند که همگی قادرند به طور ویژه عوامل خارجی را تشخیص دهند. این اجزای سیستم ایمنی در یک شبکه قابل سازگاری با هم کار می­ کنند (نیمن و همکاران، 1994).
سازوكارهاي بدن انسان از ايمني ذاتي و ايمني تطبيقي تشكيل شده است، كه اولي سبب محافظت اوليه در مقابل عفونت­ها شده در حالي­كه دومي آهسته تر بوجود مي­آيد و موجب دفاع ديرتر در برابر عفونت­ها مي­شود (گیلسون و همکاران، 2004؛ تررا و همکاران، 2012 ).
لغت ايمني ذاتي (يا ايمني طبيعي يا سرشتي) به اين واقعيت اشاره دارد كه اين نوع از دفاع ميزبان، همواره در افراد سالم وجود دارد تا مانع ورود ميكروب­ها به بافت­هاي ميزبان و نيز حذف سريع ميكروب­هايي شود كه موفق به ورود به اين بافت­ها مي­شوند (عباس، 2003 ؛ تررا و همکاران، 2012). ایمنی ذاتی اولین خط دفاعی بدن می­باشد. سیستم ایمنی ذاتی مسئول دفاع فوری بر علیه عوامل خارجی می­باشد. بر خلاف ایمنی اکتسابی، عملکرد ایمنی ذاتی اختصاصی و ویژه نمی ­باشد و با رویارویی مکرر با یک آنتی ژن، افزایش نمی­یابد ( گلیسون، نیمن و پدرسن [53]، 2004).
خط اول دفاع در ايمني ذاتي توسط سدهاي اپي تليالي و همچنين سلول­هاي تخصص يافته و آنتي بادي­هاي طبيعي حاضر در اپي­تليوم ها تامين مي­شود كه عملكرد همه آنها، ممانعت از ورود ميكروب­هاست. اگر ميكروب­ها سد اپي­تليالي اپي­تليوم­ها را بشكنند و وارد بافت­ها يا گردش خون شوند، توسط فاگوسيت­ها، لنفوسيت­هاي تمايز يافته­اي به نام سلول­هاي كشنده طبيعي[54] و پروتئين­هاي پلاسمايي گوناگون از جمله پروتئين­هاي سيستم كمپلمان[55] مورد حمله قرار مي­گيرند. همه اين سازوكارهاي ايمني ذاتي، ميكروب­ها را به طور اختصاصي شناسايي مي­كنند و در مقابل آنها واكنش نشان مي­دهند اما در برابر مواد خارجي غير عفوني، از خود واكنشي نشان نمي­دهند. ايمني ذاتي علاوه بر اينكه موجب دفاع سريع در مقابل عفونت­ها مي­شود، پاسخ­هاي ايمني تطبيقي در برابر عوامل عفوني را هم تقويت مي­كنند و به آنها آموزش مي­دهد به ميكروب­هاي مختلف به گونه­اي پاسخ دهد كه در مبارزه با اين ميكروب­ها موثر باشد (عباس و همکاران، 2007).
براي سال­ها اعتقاد بر اين بودكه ايمني ذاتي، غير اختصاصي و ضعيف است و در مبارزه با اغلب عفونت­ها موثر نيست. ما اكنون مي­دانيم كه در حقيقت، ايمني ذاتي، ميكروب­ها را به طور اختصاصي مورد هدف قرار مي‌دهد و يك سازوكار دفاعي ابتدايي قدرتمند است كه قادر به كنترل و حتي ريشه كني عفونت­ها قبل از فعال شدن ايمني اكتسابي است.
در ابتدا دفاع در برابرميكروب­ها بر عهده واكنش­هاي زودرس ايمني ذاتي است و سپس توسط پاسخ­هاي ايمني اكتسابي صورت مي‌گيرد كه شامل مكانيسم­هاي دفاعي سلولي و بيوشيميايي است كه حتي پيش از عفونت نيز وجود دارند و قدرت پاسخ­دهي سريع در مقابل ميكروب­ها را دارند. ضمناً اين مكانيسم­ها تنها به ميكروب­ها پاسخ مي‌­دهند و نه به عوامل بيماري­زا، ايمني ذاتي الزاماً واكنش ‌تقريباً يكساني را در برابر عفونت­هاي مكرر ايجاد مي‌كنند (عباس و همکاران، 2007 ؛ تررا و همکاران، 2012).
اجزاي اصلي ايمني ذاتي عبارتند از:
(1) سدهاي فيزيكي و شيميايي مثل اپي­تيليوم و مواد ضد ميكروب كه حاصل از سطح اپي­تليال هستند.
(2) سلول­هاي بيگانه خوار (نوتروفيل ها ، ماكروفاژها)و سلول­هاي كشنده طبيعي.
(3) پروتئين­هاي خوني، كه شامل اجزاي سيستم كمپلمان و ساير مدياتورهاي التهابي است.
(4) پروتئين­هايي كه سايتوكاين ناميده شده و بسياري از فعاليت­ها و اعمال سلول­هاي ايمني ذاتي را تنظيم و هماهنگ مي­كنند (عباس و همکاران، 2007).
مكانيسم­هاي ايمني ذاتي، ويژه ساختمان­هايي هستند كه در ميان گروه­هاي ميكروبي در ارتباط با هم مشتركند و امكان دارد كه تفاوت­هاي جزيي بين مواد بيگانه راتشخيص ندهند. ايمني ذاتي، اولين سد دفاعي را در برابر ميكروب­ها فراهم مي­آورد (اویلان و همکاران، 2003).
بر خلاف ايمني ذاتي، پاسخ ايمني ديگري نيز وجود دارد كه بعد از مواجهه با عوامل عفوني، تحريك شده و قدرت دفاعي آنها، بعد از هر بار برخورد با يك ميكروب خاص افزايش مي­يابد. از آنجايي كه اين نوع ايمني در پاسخ به عفونت و متناسب با آن تكامل مي­يابد، لذا ايمني تطابقي ناميده مي­شود (عباس و همکاران، 2007). ايمني تطبيقي (يا ايمني اختصاصي يا اكتسابي[56])، نوعي از دفاع ميزبان است كه به وسيله ميكروب­هايي تحريك مي­شود كه بافت­ها را مورد تهاجم قرار مي­دهند، به عبارت ديگر اين نوع از ايمني با حضور عوامل مهاجم ميكروبي، سازش مي­يابند (عباس، 2003؛ تررا و همکاران، 2012).

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...