خشکه کاری

هیرم کاری

سه خط جوی و پشته ای _۶۰^cm

c381

a410

چهار خط جوی و پشته ای _۷۵^cm

c379

a404

مسطح

d360

b395

سانتریفوژ

d359

b389

LSD=7/984

۴-۴- تعداد دانه در سنبله
با توجه به نمودار (۷) اثر شرایط کشت بر تعداد دانه درسنبله معنی دار بود (۰۵/۰  ). هیرم کاری با متوسط ۱۴/۴۸ دانه در سنبله نسبت به خشکه کاری با متوسط ۶۵/۴۴ دانه در سنبله، ۳/۶% دانه های بیشتری در هر سنبله تولید کرده است. در شرایط هیرم کاری به دلیل موقعیت مناسب تر برای استقرار بذرها و شرایط مساعدتر برای سبز و استقرار بوته ها و افزایش بوته در واحد سطح و در نتیجه افزایش تعداد سنبله های اصلی و پنجه های اولیه و نیز با توجه به اینکه سنبله های اصلی بزرگتر و طویل تر می باشند و از پتانسیل بیشتری برخوردارند، باعث شد که در نهایت تعداد دانه در سنبله افزایش یابد ضمن اینکه در شرایط هیرم کاری کاهش رقابت با علفهای هرز در افزایش تعداد دانه در سنبله اثر زیادی داشته است (۸). از آنجاییکه تعداد دانه در سنبله از اوایل شروع رشد گیاه تعیین می شود شرایط مناسب تر کشت (هیرم کاری) بر تعداد دانه در سنبله در طول دورۀ رشد، اثرات مهمی داشته است. همت و اسکندری (۲۰۰۴) و شیلینجر و همکاران (۲۰۰۶) نیز نتایج مشابهی گزارش کردند (۴۳ و ۸۱).
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

نمودار ۷- اثر شرایط کشت بر تعداد دانه در سنبله
a
b
روش های کشت بر تعداد دانه در سنبله اثر معنی داری گذاشتند (۰۵/۰  ). با توجه به نمودار (۸) کشت سه خط روی جوی و پشته های ۶۰ سانتیمتری با میانگین ۷/۵۰ دانه در سنبله بیشترین و روش سانتریفوژ (شاهد) با میانگین ۹/۴۱ دانه در سنبله کمترین تعداد دانه را در سنبله داشتند که اختلاف آنها ۳/۱۷% بود. همچنین چهار خط کشت روی جوی پشته های ۷۵ سانتیمتری با میانگین ۱۳/۴۸ دانه در سنبله و کشت مسطح با میانگین ۸۵/۴۴ دانه در سنبله، به ترتیب ۱۳% و ۷% بیش از روش سانتریفوژ، دانه در سنبله تولید کردند که با یکدیگر نیز تفاوت معنی داری دارند. یکنواختی و توزیع بهتر بذرها در روش های کشت با بذر کار، موجب کاهش رقابت و استفادۀ مناسبتر و بهتر از محیط اطراف توسط بذر شده و احتمالاً جذب بیشتر نور توسط پوشش گیاهی و استفادۀ بهتر از منابع، باعث افزایش تعداد دانه در سنبله گردیده است. بوته ها در روش سانتریفوژ برای مقابله با فشار وارده به دلیل عدم توزیع یکنواخت بذرها، با کاهش تعداد دانه در سنبله آنرا تعدیل نموده اند. همچنین روش سه خط کشت روی جوی و پشته های ۶۰ سانتیمتری در مقایسه با چهار خط کشت روی جوی و پشته های ۷۵ سانتیمتری به دلیل توزیع سریعتر و بهتر آب در زمان آبیاری، باعث افزایش تعداد دانه در سنبله شده است. فلاح هروی (۱۳۸۲) و موسگراو^[۴۳] (۱۹۹۴) نتایج مشابهی گزارش کردند (۱۰ و ۶۹).

نمودار ۸- اثر روش های کشت بر تعداد دانه در سنبله
d
a
b
c
شرایط کشت و روش های کشت بر تعداد دانه در سنبله اثر متقابل داشتند (۰۵/۰  ). تیماری که بیشترین تعداد دانه در سنبله را داشت هیرم کاری و سه خط کشت در جوی و پشته های ۶۰ سانتیمتری با میانگین ۷۷/۵۰ دانه در سنبله و تیماری که کمترین تعداد دانه در سنبله را داشت خشکه کاری و کشت سانتریفوژ با میانگین ۹۳/۳۹ دانه در سنبله بود که اختلاف میان این دو تیمار ۲۲% بود (جدول ۶).
جدول ۶- اثر متقابل شرایط و روش های کشت بر تعداد دانه در سنبله

روش کاشت

شرایط کاشت

خشکه کاری