از دیگر مسائلی که نقش فوق‌العاده‌ای در سازندگی افراد دارد وسایل اربتاط جمعی می‌باشد. از جمله فیلم، سینما، رادیو و تلویزیون، والدینی که فرزندان خود اجازه استفاده از این مضامین را می‌دهند باید جنبه‌ی اخلاقی و مضامین آن را در نظر آورند زیرا بسیاری از این مضامین نه تنها برای کودکان قابل استفاده نیست بلکه برای آن‌ ها زیان‌بخش نیز می‌باشد. خواندن کتاب، روزنامه، مجله برای انتقال میراث فرهنگی و دادن آگاهی‌های لازم به کودکان بسیار خوب است به شرطی که محتوای آن اندیشیده، مفید و در جهت ساختن و جهت دادن به کودک باشد.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

نقش دوستان و معاشران در تربیت اخلاقی
.نقش دوستان و معاشران کودک در مواردی حتی از نقش پدر و مادر هم زیادتر است. کودکان به طور معمول مبانی اخلاقی، ارزش‌های اجتماعی، نظام حکومتی، آداب و رسوم، نوع روابط، نوع اعمال خود را از معاشران می‌آموزند.
سید مصطفی حسینی، اخلاق و تربیت اسلامی،۱۳۸۸، ناشر زعیم، ص ۳۶. ↑
علی قائمی امیری، پرورش مذهبی و اخلاق کودکان،شهریور ۷۰، ص۸۲ و ۸۳. ↑
استاد حسین مظاهری، خانواده در اسلام، ۱۳۷۱، قم، ص۱۷۷ ↑
محسن غرویان، تربیت فرزند با نشاط و سالم، خرداد ۱۳۷۰،ص ۱۳۳. ↑
همان. ↑
محسن غرویان، تربیت فرزند با نشاط و سالم،خرداد ۱۳۸۵ ص ۱۳۳. ↑
سوره روم، آیه ۳۰. ↑
دکتر علی قائمی امیری، پرورش مذهبی و اخلاقی کودکان ،شهریور ۱۳۷۰، ص ۵۴. ↑
دکتر علی قائمی امیری، خانواده و مسائل جنسی کودکان ،۱۳۶۶، تهران، ص۲۳۵ ↑
دکتر علی قائمی امیریف پرورش مذهبی و اخلاقی کودکان، شهریور ۱۳۷۰، ص ۵۴. ↑
همان، ص ۵۵. ↑
استاد حسین مظاهری، خانواده در اسلام، ۱۳۷۱، قم، ص۱۷۸. ↑
دکتر علی قائمی ، پرورش مذهبی و اخلاقی کودکان ، شهریور ۱۳۷۰، ص ۵۴. ↑
همان. ↑
دکتر علی قائمی امیری، پرورش مذهبی و اخلاقی کودکان ، شهریور ۱۳۷۰، ص ۸۲ و ۸۳. ↑
استاد حسین مظاهری، خانواده در اسلام، ۱۳۷۱، قم، ص۱۷۵. ↑
دکتر علی قائمی امیری، پرورش مذهبی و اخلاقی کودکان ، شهریور ۱۳۷۰، ص ۸۲. ↑
دکتر سید محمدباقر حجتی، اسلام و تعلیم و تربیت، بهار ۱۳۶۴، ص ۳۶ و ۳۷. ↑
دکتر علی قائمی امیری، پرورش مذهبی و اخلاقی کودکان، شهریور ۱۳۷۰، ص ۱۰۰. ↑
محمد عطاران، آثار مربیان بزرگ مسلمان درباره تربیت کودک،زمستان ۱۳۶۶، تهران، ص ۱۱. ↑
همان، ص ۱۲. ↑
مختصر روان پزشکی، به نقل از همان، ص ۳۲. ↑
دکتر علی قائمی امیری، پرورش مذهبی و اخلاقی کودکان ،شهریور ماه ۱۳۵۵، تهران، ص ۱۶. ↑
دکتر علی قائمی امیری، پرورش مذهبی و اخلاقی کودکان ،شهریور ماه ۱۳۵۵، تهران، ص ۱۶. ↑
دکتر لورا شلزینگر، کودکی بد زندگی خوب (راه‌های تربیت بهتر کودکان و نوجوانان)، ترجمه منیژه شهبازخان، نرگس خدابنده، چاپ دوم: تابستان ۸۹، تهران، ص ۸. ↑
امیر ملک محمودی الیگودرزی، راهنمای خانواده، راز شاد زیستن و خوشبختی در کانون گرم خانواده، چاپ: چهل و چهارم، ۱۳۸۹، قم، ص ۲۲ ↑
دکتر غلامعلی افروز، روان شناسی تربیتی (کابردی)، چاپ پنجم، تابستان ۷۹، تهران، ص ۱۱۶ ↑
محمدرضا جعفری نیا، کودک من بزرگ می‌شود…، چاپ هشتم، ۱۳۸۸، قم، ص۱۰۴. ↑
امیر ملک‌محمودی، راهنمای خانواده، راز شاد زیستن و خوشبختی در کانون گرم خانواده، چاپ ۴۴، ۱۳۸۹، قم، ص ۲۴. ↑
محمدرضا جعفری نیا، کودک من بزرگ می‌شود…، ص۱۰۴. ↑
محمدرضا جعفری‌نیا، کودک من بزرگ می‌شود…، ص ۱۰۶. ↑
دکتر سیدمحمدباقر حجتی، اسلام و تعلیم و تربیت، بهار ۱۳۶۴، ص۱۱۱. ↑
سفینه‌البحار، چاپ اول، ج۲، ص۳۷۳، به نقل از دکتر سیدمحمدباقر حجتی، اسلام و تعلیم و تربیت، بهار ۱۳۶۴، ص۱۱۲ ↑
دکتر سیدمحمدباقر حجتی، اسلام و تعلیم و تربیت، ص۱۰۹ و ۱۱۲. ↑
خسرو توکل، محبوبه کریمی، سوء رفتار در خانواده نسبت به کودکان، زنان و سالمندان، چاپ اول، ۸۴، قم، ص ۱۳ ↑
دکتر سید محمدباقر حجتی، اسلام و تعلیم و تربیت، بهار ۱۳۶۴، ص ۱۱۰. ↑
رضا فرهادیان، تربیت برتر آن‌چه والدین و معلمان باید بدانند، چاپ اول، تابستان ۱۳۷۴، قم، ص ۹. ↑
دکتر محمدرضا افضل‌نیا، بهداشت روانی خانواده، چاپ اول ۸۶، تهران، ص ۱۱۸. ↑
دکتر محمدرضا افضل‌نیا، بهداشت روانی خانواده، ۱۳۸۶، تهران، ص ۱۱۸. ↑
دکتر عباس صادقی، فاطمه حسینی دولت‌آبادیف نگاهی بر ۵۰ مسئله تربیتی در خانواده، چاپ اول، ۱۳۸۶، ص ۱۴. ↑
محمدرضا عطاران، آرا مربیان بزرگ مسلمان درباره‌ی تربیت کودک، چاپ اول، زمستان ۱۳۶۶، تهران، ص۸۹ ↑
محمدرضا عطاران، آراء مربیان بزرگ مسلمان درباره تربیت کودک،چاپ اول، زمستان ۱۳۶۶، تهران، ص ۸۹. ↑
خسرو توکل، محبوبه کریمی، سوء رفتار در خانواده نسبت به کودکان، زنان و سالمندان، چاپ اول، ۱۳۸۴، قم، ص ۳۷. ↑
دکتر احمد بهشتی، اسلام و بازی کودکان، بهمن ۱۳۶۷، ص ۴۳. ↑
دکتر احمد بهشتی، اسلام و بازی کودکان، بهمن ۱۳۶۷، ص ۲۷۵. ↑