ننی هه تیهها وَ گریران(گریلان) ماچ ارزن کردیه سِرَ سَر وَگیان
به دورهای اشاره دارد که تپهی باستانی گریران که شاخص تمدنهای پیش از میلاد در آن است، به شکل یک روستا یا شهری آباد بوده در صورتی که الان از تپههای باستانی منطقه الشتر به شمار می آید. (ایزدپناه، ۱۳۷۶: ۲۶۳).
در سرودهای دیگر به ورود تلفن به ایران اشاره دارد حال آنکه این اختراع در زمان قاچار وارد کشور شده است.
زره تلیفن اَر بِنِ گوشم قالی یه تیکه اَرات بفروشِم
سرایندهی آنها هم یک نفر نیست، زیرا به گویش لکی، لری و کردی سروده شده اند.
ممکن است در آغاز سراینده این سرودها شخص واحدی بوده، و تعداد این سرودهها نیز ممکن است چهل یا بیشتر بوده باشد. از آنجا که این سرودهها سینه به سینه و به صورت شفاهی انتقال داده شده اند بسیاری از آنها به فراموشی سپرده شده اند، وجود سرودههایی در بین آنها که به زمانهای مختلف اشاره دارد بیانگر آن است که افراد صاحب ذوق در طول زمان مواردی را بر آن ها افزودهاند. اگر چه تاریخ سرایش این سرودهها معلوم نیست اما در میان ابیات«مور» و چل سرو به تک بیتیهایی برمیخوریم که نباید به دنبال تاریخ سرایش آنها باشیم. و ثابت کردن تاریخها هم نه تنها از ارزش اجتماعی آنها نمیکاهد بلکه آنها را مختص به زمان خود نمیکند زیرا شاعراین ابیات اندیشهای فرا زمانی و جهانی داشته و درد او، درد مشترک تمام انسانهای قبل و بعد از خود بوده است. هرکس در هر زمانی با خواندن این بیتها احساس می کند برای او، از زبان او و در زمان او سروده شده اند. حتی نمی توان برای آنها مرز محتوایی مشخص کرد و معلوم کرد که اندیشهای در چارچوب سیاسی، عشقی، جنگ یا درد اقتصادی و…دارند. مثل این بیت:
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
اگر بنیشم، دل بی قراره اَر هیز بِگِرم سایه م دیاره
در خواندن این بیتها حسهای مختلفی به مخاطب دست میدهد که همه در عین درستی نادرستاند و نمی توان انگشت ذهن را دقیقاً روی یک معنا متمرکز نمود. آیا مبارزی میخواهد حرف و دیدگاه خود را به حاکم سیاسی عصر خود ابراز نماید. اما فضا و جو خفقان آن عصر مجال قد علم کردن به برای فال از ابیات لکی استفاده می کنند. (آزادبخت، ۱۳۸۷: ۲۸).
او نداده است یا عاشقی میخواهد با معشوق دیدار نماید و میترسد قد راست کند و دیده شود و چندین معنای دیگر، وی همچنین بر این باور است سرودهها لکی هستند و به هیچ وجه لری نیستند.
۳-۱-۱-۴)شیوه اجرای چل سرو
در گرفتن فال چهل سرود شخصی که میخواهد فال بگیرد، خودش یا یک نفر به نمایندگی از طرف ایشان چهل عدد از مهرههای یک تسبح را شمرده، و جدا می کند آخرین دانه یا همان دانه چهلم را میبوسد و بر پیشانی میگذارد. کار با نام « الله، محمد و علی» در حالی آغاز می شود که چهل دانه مذکور را از دید جمع حاضر مخفی می کنند. در انجام این کار برای سهولت و سرعت، هر گوینده فقط یک یا دو کلمه از بیت را بر زبان میآورد و از قرائت کل بیت خودداری می کنند، فقط بیت آخر یعنی همان بیت چهلم به طور کامل خوانده می شود. گویندهی آخرین بیت یا چهلمین سرود، بیت را کامل میخواند و از معنی و مفهوم آن بیت، به خوبی یا بدی فال پی میبرند.
برای نمونه چند بیت ازچل سرو ذکر می شود.
*خدالَم شُکرِ رَسیمَ مَطلو دِلِم ساکِت بی ژَه پِژارِه شُو
«خدا را شکر میکنم که به هدف و خواستهام رسیدم. و دلم از فکر و خیال و تشویشهای شبانه راحت شد».
نتیجه فال بسیار خوب و خوش است.
گیرنده فال به آمال و آرزوهای خود میرسد و دل بی قرار بعد از تشویش و نگرانیهای شبانه روز به آرامش و امید میرسد. (آزادبخت، ۱۳۸۷: ۳۷).
* خدای خداوَن خدای کُل عالم روژ خوُش ئو خُو بِکهَ ژَه طالَم
«ای خدا خداوندا خدای همه عالمیان روزهای خوش و خوب را نصیب من بگردان».
نتیجه فال میانه است.
در مقام دعا و تمنا باید از خداوند مدد خواست تا خداوند راه خیر و خوش پیش پای صاحب فال بگذارد، با تکیه بر امید و روزگار خوب در آینده. (عسکری عالم، ۱۳۸۸: ۱۱).
* وَه کی تُوریاینه بِه کیشم نازِت وَ پای پَتی بامَه پیشوازِت
«با کی قهر کردهای تا ناز تو را بکشم و پای برهنه به استقبال تو بیایم».
نتیجه فال میانه است.
برای رفع کدورت و مهر و محبت باید گام برداشت. باید به هر راهی متوسل شد تا یار و یاور خواسته به راه بیاید. (همان: ۹).
* خدا مَه کِردیه جاتی نَه کی درد نه تُووِت به گری نه رنگِت بو زرد
«از خدا میخواهم که تن و بدنت سالم باشد. نه تب کنی و نه رنگت زرد شود».
نتیجه فال میانه است.
با تکیه بر خوش بینی و سرانجام نیک، در حق دوست دعا و تمناست و طلب سلامتی از خداوند برای یار، تا همواره در کمال صحت زندگی کند. (عسکری عالم، ۱۳۸۸: ۱۰).
* دَسمال دَسَکه ت بیلا دُوان بُو یکی اوریشم، یکی کتان بُو
«دستمالهای دستت( برای رقص) بگذار دو تا باشد. یکی از جنس ابریشم و دیگری از کتان باشد».
نتیجه فال خوب است.
پیام شادی به همراه دارد. پیام رقص و جشن و شادمانی باعث امیدواری است. نیت و کار مورد نظر به خوبی و خوشی انجام میگیرد. (هما: ۱۵).
* خَه وَر خُوشی هَت وهار دَمی یَه باخ دوسَکَم ژَه گُل چَه می یَه
«خبر خوشی رسید که بهار دمیده، و باغ دوستم از پر گلی خم شده».
نتیجه فال خوب است.
خبر از آیندهی روشنی دارد. بهار فصل گل و زیبایی است. به ویژه اینکه باد بهاری این خبر مسرّت بخش را پیام آورده است. (همان: ۱۸).
* سرداری بِه پُوش چُوخا اَر بانی تا بُونهَ سیل کَر قُوم و خُویشانی
«سرداری بپوش و روی آن عبا بپوش، تا اقوامت به تماشای تو بنشینند».
نتیجه فال خوب است.
در این بیت نوید خبر خوش است. پوشیدن لباسهای زیبا و آراسته شدن برای شرکت در جشن و شادی که در راه است، به صاحب فال مژده میدهد که باید به آنچه در دل دارد امیدوار باشد. (همان: ۱۸).
* خاصَه خُوَه شی بُو خُوَه خاصی بُو درُو بار به کی مِدوم راسی بُو
«خوب است روزگار خوش باشد و همواره خوب و خوش، دروغ کوچ کند و همیشه راستی و راست کرداری باشد».
نتیجه فال میانه است.
در مقام تمنّا و آرزو است. آرزویی که در آن نیت خیر هست و خوبی و خوشی. آرزویی که دروغ و ریا کوچ کند و درستی و راستی جای آن را بگیرد. (عسکری عالم، ۱۳۸۸: ۲۸).
* بُورهِ به چیموُ ترکِ دنیا کیم یا زشتی ژَه دِل دنیا جیا کیم
«بیا با هم ترک دنیا کنیم و یا زشتی و زیبایی دنیا را از هم جدا کنیم».
نتیجه فال میانه است.
برای بهبود روشهای خوب باید با هم عهدو پیمان بست. و زندگی را از زشتی پاک کرد. آرزویی است که در جهت خیر و خوبی گرایش دارد. تا با امید به نتیجه برسد. (همان: ۳۰).
[پنجشنبه 1400-09-25] [ 02:14:00 ق.ظ ]
|