که در رابطۀ فوق و به ترتیب ولتاژهای ترمینال باطری در SOC=0% و SOC=100% هستند. این مقادیر برای این نوع باطری و و همچنین در این شبیه­سازی SOC اولیه ۱۰۰% و تخمین اولیۀ ولتاژ مدار باز که در واقع در مقدار SOC=50% است، فرض شده است.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

جدول ‏۶٫۲- پارامترهای باطری

خروجی­های تخمین­گر پیشنهاد شده که به کمک آن­ها کارایی سیستم را می­توان بررسی کرد عبارتند از: جریان و ولتاژ خروجی (V_b ,I_b)، خطای تخمین ولتاژ باطری (e) و درصد خطای تخمین SOC.
در اولین شبیه­سازی مقادیر نامی استفاده شده ­اند و دورۀ زمانی آزمایش ۱ ثانیه است. برای بررسی سیستم، تقسیم بندی زمانی به این صورت است که در بازۀ سیستم در حالت تعادل است و در مبدل عمل می­ کند. همان­طور که در شکل (۶٫۱۸) نشان داده شده است، ردگیری با سرعت مناسبی صورت گرفته است و (V_oc=V_b). خطاهای سیستم نیز با سرعت مناسبی به صفر میل کرده به طوری که باعث تخمین دقیقی از SOC می­ شود.
در دومین شبیه­سازی اندازۀ خازن ۱۰ برابر مقدار نامی شده است. نتایج آمده در شکل (۶٫۱۹) آمده است، این تغییر روی ثابت زمانی تأثیر می­گذارد، که در ناحیۀ گذار روی دقت تخمین مؤثر است. اما با این وجود، میزان خطا نهایتاً به صفر رسیده است و خطای تخمین نیز در نهایت در حالت ماندگار از بین می­رود.
در آخرین شبیه­سازی اثرات طول عمر باطری بر بر عملکرد تخمین­گر بررسی می­گردد. برای این منظور امپدانس باطری R_b به دو برابر مقدار نامی آن افزایش یافته است. این تغییر به طور مشخص روی خطای تخمین SOC تأثیر گذاشته است و نشان می­دهد که این طراحی در غلبه بر مسألۀ عمر باطری چندان موفق نبوده است. به هر حال و با توجه به نتایج آمده در شکل (۶٫۲۰) می­توان گفت که خطای تخمین مقدار قابل قبولی دارد (در حدود ۲٫۵% خطای SOC). اما این خطا با افزایش عمر باطری تأثیرگذارتر خواهد شد. بنابراین برای حل این مشکل به طرحی جدید لازم است که اندیشیده شود. در قسمت بعد طراحی استراتژی تخمین تطبیقی ارائه شده، که می ­تواند راه­حل مناسبی برای این مسأله باشد.

شکل ‏۶٫۱۸- پاسخ سیستم برآورد SOC بر اساس رؤیتگر با مقادیر نامی: (a) ولتاژ باطری V_b؛ (b) جریان باطری I_b؛ © خطای تخمین ولتاژ باطری e؛ (d) خطای تخمین SOC.

شکل ‏۶٫۱۹- پاسخ سیستم برآورد SOC بر اساس رؤیتگر با اندازۀ خازن ۱۰ برابر بزرگتر: (a) ولتاژ باطری V_b؛ (b) جریان باطری I_b؛ © خطای تخمین ولتاژ باطری e؛ (d) خطای تخمین SOC.

شکل ‏۶٫۲۰- پاسخ سیستم برآورد SOC بر اساس رؤیتگر با امپدانس ۲ برابر بزرگتر: (a) ولتاژ باطری V_b؛ (b) جریان باطری I_b؛ © خطای تخمین ولتاژ باطری e؛ (d) خطای تخمین SOC.

برآورد حالت شارژ (SCC) با تئوری تطبیقی

بسیاری از روش­های دقیق و مقاوم تخمین مستلزم محاسبات ریاضیاتی بسیار پیچیده­اند. رؤیتگر حالت لغزشی در [۹۷] ارائه شده از مبدل ساده باطری استفاده کرده و هدف طراحی آن خنثی کردن اثرات عدم قطعیت مدل سازی سیستم است.
در جای دیگر رفتار عملی باطری (NiMH) تحت شارژ و دشارژ متعدد و تغییرات جریان­های ثابت مورد بررسی قرار گرفته است [۹۸]. این مدل اثرات دمارا نیز بر کارایی باطری مورد دقت قرار داده و الگوریتم SOC را بر اساس داده ­های عملی به کار برده است.
در [۹۹] پارامترهای باطری به صورت آنلاین به وسیلۀ یک الگوریتم بهینه­سازی که از نمودارهای جریان و ولتاژ اندازه ­گیری شده استفاده می­ کند، تخمین زده می­شوند. از این رو، این مدل قادر به ضبط دینامیک سیستم باطری است و SOC را بر اساس تخمین ولتاژ برآورد می­ کند.
مدل­های متنوعی از شبکه ­های عصبی مصنوعی برای حل مسایل مربوط به تخمین SOC ارائه شده ­اند، که بعضاً نتایج رضایت بخشی هم حاصل شده است [۱۰۰]. با این حال، و با وجود موفقیت شبکه ­های عصبی، این سیستم­ها در ترکیب و ورود تجربیات عملی و انسانی در سیستم کنترل ناتوان بوده که این مساله یکی از نقاط ضعف این نوع از روش­های محاسبات نرم است.
در [۹۰] شبکه عصبی فازی (FNN) برای حل این مشکل ارائه شده است. این روش­های کنترلی در کنار نظارت و مانیتورینگ پیوسته SOC به کمک سیستم­های هوشمند به تدریج موجب عملکرد پیوسته سیستم­ها و جلوگیری از ادامه کار در SOC پایین شده ­اند.
در این طراحی، هدف تخمین که منتج به تخمین SOC می­ شود، است. تمامی پارامترها از جمله و C از ابتدا نامشخص و غیر قابل اندازه ­گیری فرض می­شوند. تنها موارد قابل اندازه ­گیری ولتاژ باطری و جریان هستند. جریان درحالت دشارژ ، مثبت و در حالت شارژ منفی گرفته می­ شود.
قبل از شروع به تجزیه و تحلیل سه فرض زیر را در نظر می­گیریم:

1. 1. و در بازه­ای که از آنها مشتق­گیری می­ شود پیوسته و محدودند.

1. 1. (ولتاژ مدار باز) تقریباً تغییرناپذیر با زمان فرض می­ شود .

1. 1. و به طور مداوم در حال تغیرند.

حال به تحلیل می­پردازیم:
را به عنوان خطای تخمین ولتاژ باطری و S را به عنوان خطای مدل مرجع به صورت زیر در نظر می­گیریم.

سیستم­های اطلاعاتی استراتژیک^[۱۳]
مفهوم سیستم­های اطلاعاتی استراتژیک نخستین بار در اوایل دهه­ ۸۰ توسط دکتر چارلز وایزمن^[۱۴] مطرح شد و نگاه به سیستم­های اطلاعاتی در سازمان­ها را دستخوش تغییر زیادی کرد. این مفهوم به سیستم­های اطلاعاتی به عنوان یک ابزار یا سلاح رقابتی می­نگرد. در تعریف آن­ها می­توان گفت سیستم­های اطلاعاتی استراتژیک نوع خاصی از سیستم­های اطلاعاتی هستند که از استراتژی­ های حاکم در سازمان، به­ ویژه استراتژی­ های رقابتی پشتیبانی می­ کنند. از این سیستم­ها می­توان به منظور بهبود ارتباط با مشتریان، بهبود فرایند طراحی، تولید و عرضه محصولات، ایجاد و توسعه کمی و کیفی روش­های ارتباطی با تأمین­کنندگان مواداولیه و قطعات موردنیاز، ایجاد فرصت­های جدید فروش و نهایتا افزایش بهره­وری سازمان استفاده نمود[۵۵].
تعریف مختصر و مفیدتر سیستم­های اطلاعاتی راهبردی را سیستم­هایی کامپیوتری معرفی می­ کند که مسئول اجرای استراتژی­ های تجاری سازمانند. در واقع در این­سیستم­ها، اطلاعاتی که توسط کامپیوترها جمع­آوری، پردازش و تجزیه و تحلیل می­شوند، نقش اساسی و مهمی در تعیین یا اجرای استراتژی­ های تجاری سازمان دارند]۲۲[.
سیستم­های اطلاعاتی راهبردی در طی مدت­زمانی که از پیدایش آن­ها گذشته است، با توجه به منافعی که برای سازمان­ها به دنبال داشته و فرصت­هایی که در راستای افزایش سطح کارایی سازمان ایجاد نموده ­اند، توانسته ­اند جایگاه مهم و قابل توجهی بدست آورند.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

همانگونه که در بخش­های پیشین اشاره شد، سیستم­های اطلاعاتی سازمانی طی یک فرایند تکاملی از سیستم­های پردازش تراکنش­ها (که وظیفه­ی ثبت و ضبط تراکنش­های مالی را برعهده داشتند) به سیستم­های مدیریت اطلاعات (که وضعیت دارایی­ های سازمان مدیریت می­کردند) و پس از آن به سمت سیستم­های پشتیبان تصمیم (که مدیران را در تعیین برخی سیاست­ها یاری می­رساندند) تکامل یافته­اند. پس از سیستم­های پشتیبان تصمیم نوبت به نسل بعدی سیستم­های اطلاعاتی که همان سیستم­های اطلاعاتی راهبردی هستند، رسید. این‌ سیستم‌­ها نیز مانند نسل­های پیشین سیستم­های اطلاعاتی، قابلیت پردازش و مدیریت موجودی‌ مشتریان و ارتباط آن با سیستم‌ سفارشات‌ سازمان را دارا هستند، با این تفاوت که برخلاف سیستم­های قبلی که بیشتر جنبه­ های هزینه­ای سازمان را مورد توجه قرار می­دادند، در سیستم­های اطلاعاتی استراتژیک، هدف استفاده از اطلاعات به منظور ارائه­ خدمات جدید، استفاده بهینه از فرصت­ها و دوری جستن از تهدیدات احتمالی و نهایتا کسب منفعت بیشتر برای سازمان است. علاوه بر آن برخلاف سیستم­های نسل­های قبلی که بیشتر بر فعالیت­های درون سازمانی توجه داشتند، در سیستم­های اطلاعاتی استراتژیک محیط پیرامون سازمان نیز به اندازه درون آن از اهمیت برخوردار بوده و مورد توجه قرار می­گیرد]۱۸[.
دستیابی به مزایای رقابتی برای سازمان یکی از مهم­ترین اهداف به­ کارگیری سیستم­های مدیریت اطلاعات راهبردی سازمان است. برخی راه­های ایجاد این مزایا عبارتست از :
ارائه یک کالا یا خدمت با هزینه کمتر: منظور از هزینه صرفا قیمت محصول نیست، بلکه کیفیت محصول یا خدمت نیز می ­تواند یک فاکتور مهم و تأثیرگذار تلقی شود که هر دوی آن­ها در بازار حائز اهمیت زیادی می­باشند. همچنین واژه هزینه در اینجا، کلیه هزینه­­های جانبی سازمان از طراحی محصول تا عرضه نهایی آن را شامل می­ شود. سیستم­های کامپیوتری بسیاری وجود دارند که می­توانند باعث صرفه­جویی هزینه­ های درون­سازمان شوند، اما آن­ سیستم­ها اغلب نمی ­توانند نقاط استراتژیک را پوشش داده و آن­ها را به فرصت­های رقابت در بازار بدل کنند.
ایجاد تمایز در محصول یا خدمت: متمایزسازی به معنی افزودن قابلیت جدید، یکتا و دارای جذابیت در بازار است. ایجاد تمایز اغلب منجر به افزایش هزینه محصول می­ شود، اما از آنجا که در این مورد قیمت در درجه اول اهمیت نمی ­باشد، بیشتر اوقات می­توان از آن صرف­نظر نمود (البته موارد نادری نیز ممکن است پیش آید که ایجاد تمایز موجب کاهش هزینه محصول شود). یک سیستم استراتژیک به مشتریان این حس را القا می­ کند که از یک مزیت بسیار خاص­تر و ممتازتر نسبت به سایر رقبای خود بهره می­برند.
تمرکز بر روی بخش خاصی از سازمان: ایده­ این روش آن است که سازمان تمام توان و تلاش خود را برای کار در یک عرصه­ خاص و محدود معطوف نماید. این روش در صنعت کاربرد زیادی دارد.
نوآوری: ارائه­ خدمات جدید به کمک سیستم­های کامپیوتری که دارای جذابیت برای مشتریان باشد.
تقریبا هر سیستم کامپیوتری که بتواند استراتژی­ های کامپیوتری را با استراتژی­ های تجاری سازمان ترکیب در یک راستا به کار گرفته و موجب هم­افزایی آن­ها و افزایش بهره­وری سازمان شود را می­توان به عنوان یک سیستم راهبردی درنظر گرفت. بدین منظور بایست ارتباط شفافی میان طرح تجاری سازمان و طرح و نقشه­ی سیستم مذکور وجود داشته باشد تا سیستم بتواند به خوبی اهداف سازمان را پوشش داده و مدیریت بهتری را بر روی منابع حساس اطلاعاتی سازمان ایجاد نماید]۱۸[.
سیستم­های چندعاملی
تاریخچه محاسبات کامپیوتری را می­توان از یک دیدگاه به پنج مرحله تقسیم نمود: اولین مرحله باعث کاهش چشمگیری در هزینه محاسبات گردید و استفاده از کامپیوترهای قدرتمند جهت انجام عملیات پردازشی را برای همه در دسترس و مقرون به صرفه گردانید (به گونه ­ای که شاید پیش از آن تصورش هم ممکن نبود). البته این روند همچنان ادامه دارد.
دوره دوم دوره­ ارتباط کامپیوتر­ها با دنیای خارج بود. کامپیوتر­هایی که در ابتدا سیستم­هایی ایزوله بودند و تنها با اپراتور خود ارتباط داشتند، به لطف اینترنت و شبکه ­های کامپیوتری اکنون به راحتی با تمام دنیا در ارتباطند. این شبکه­ ها امکان توزیع محاسبات کامپیوتری را در مقیاس جهانی فراهم کردند. با پیدایش سیستم­های توزیع­شده و پردازش موازی گام بزرگی در زمینه­ انجام محاسبات سنگین و بسیار پیچیده برداشته شد. امروزه مفاهیمی مانند سیستم­عامل­های توزیع­شده و نسل جدید محاسبات با نام پردازش­ابری^[۱۵]، باب جدیدی را در این حوزه گشوده­اند و به طور قطع این سبک از محاسبات در آینده تنها گزینه­ های پیش روی صنعت و دنیای تجارت است.
سومین دوره مهم در محاسبات کامپیوتری زمانی بود که بحث هوشمندی در سیستم­های کامپیوتری مطرح گردید. هدف ایجاد سیستم­هایی بود که از عهده­ حل مسائل پیچیده که حل آن­ها پیش از این ممکن نبود، برآیند. در دوره­بعدی این هدف به ایجاد سیستم­هایی که بتوانند به صورت مستقل و خودمختار و بدون نیاز به نظارت انسان فعالیت و تصمیم ­گیری کنند، ارتقاء یافت(در واقع هدف این بود که کنترل کامل سیستم کامپیوتری به خودشان واگذار شود). مفاهیم هوش مصنوعی و سیستم­های خبره و چندعاملی در این دوره پدید آمدند.
آخرین و پنجمین دوره شامل گذر آهسته و پیوسته­ایست که ما را از دیدگاه سنتی ماشین-گرای^[۱۶] برنامه­نویسی به سمت مفاهیمی که بیشتر و بهتر دنیای واقعی ما را انعکاس می­ دهند (و به عبارتی به ادراک ما از دنیای وافعی نزدیک­تر است)، عبور می­دهد. این تلاش شاهد بر این مدعاست که ما با کامپیوتر­ها در ارتباط و تعاملیم و این تعامل همواره دستخوش تغییر و پیشرفت بوده است. به طور مثال در اولین روزهای پیدایش کامپیوتر، ارتباط کاربران با آن­ها از طریق یک ترمینال ورودی به صورت محدود انجام می­گرفت و نیاز به دانش زیادی در زمینه کار با سیستم و دستورات آن داشت. کنسول­های رابط کاربر تا اواخر دهه ۸۰ روش غالب ارتباطی کاربران و کامپیوترها بودند. پس از آن واسط­های گرافیکی پا به عرصه وجود گذاشتند و تعامل با سیستم­های کامپیوتری را تا حد زیادی برای کاربران ساده­تر نمودند. این واسط­ها تا کنون نیز کارایی خود را حفظ کرده ­اند، با اینحال به نظر می­رسد وقت آن است که آن­ها نیز جای خود را به روش­های ساده­تر، کاراتر و واقعی­تر بدهند. روش­هایی از قبیل صحبت کردن و حس از طریق دیدن!
این روند تکاملی در مورد برنامه نویسان سیستم­های کامپیوتری نیز صادق بوده است. زبان­های برنامه­نویسی از زبان­های سطح پایین و نزدیک به زبان ماشین، به زبان­های سطح بالا، شیئ گرا^[۱۷] و جنبه­گرا^[۱۸] تکامل یافته­اند و کار برنامه­نویسی را برای توسعه­دهندگان نرم­افزار بسیار ساده­تر از پیش نموده ­اند.
البته مراحل تکاملی ذکر شده، چالش­های جدی و مهمی را نیز در زمینه توسعه نرم­افزار به وجود آورده­اند، مثلا اینکه چگونه و به چه روشی می­توان از قدرت پردازش کامپیوتر­های موجود (در مقیاس بزرگ و جهانی) استفاده نمود؟ یا اینکه چگونه کامپیوتر­هایی با قابلیت عملکرد مستقل و بدون نیاز به دخالت انسان و نیز سیستم­هایی که امکان تعامل با انسان را دارا بوده و علاوه بر آن بتوانند واقعیت­های موجود در جهان پیرامون را به سبک موردانتظار و علاقه­ انسان مدل کنند، ایجاد نمود؟
تلاش­هایی که در جهت اتصال و توزیع محاسبات طی سه دهه اخیر انجام شده، منجر به توسعه نرم­افزارها و ایجاد سخت­افزارهایی گردیده است که امکان ایجاد سیستم­های توزیع شده^[۱۹] را با سهولت و قابلیت اعتماد بالایی فراهم نموده است. با این وجود وقتی که صبحت از ارائه­ مفاهیم انتزاعی مورد پسند انسان توسط کامپیوتر می­ شود، سیستم­های توزیعی با چالش­های جدیدی مواجه می­شوند. هنگامی که کامپیوتری بخواهد به این سبک با کامپیوتر­های دیگر ارتباط برقرار کند، بایست از نوعی قابلیت همکاری^[۲۰] و سازش قوی^[۲۱] با سیستم­های دیگر برخوردار باشد (همانگونه که انسان­ها از چنین قابلیت­هایی برخوردارند).
تمامی موارد مطرح شده، نهایتا منجر به ایجاد رشته جدیدی با نام سیستم­های چندعاملی در علوم کامپیوتر گردید. ایده اصلی سیستم­های چندعاملی بسیار ساده است، یک عامل سیستمی کامپیوتری است که می ­تواند به طور مستقل ازجانب کاربر یا مالک خود عمل نماید. به عبارت دیگر، یک عامل می ­تواند تمام آنچه را که به منظور تحقق اهداف طراحیش^[۲۲] نیاز دارد، خودش به تنهایی انجام دهد و نیازی نیست که مدام تحت کنترل و نظارت بوده و تک­تک اعمالی که بایست در آن راستا انجام دهد به وی دیکته شود. یک سیستم چندعاملی سیستمی است که از چندین عامل تشکیل شده که این عامل­ها از طریق بستر یک شبکه با یکدیگر در حال تعاملند. این تعامل عمدتا از طریق ارتباط پیام صورت می­پذیرد. در بیشتر سیستم­های چندعاملی، عامل­های موجود در سیستم اهداف بسیار سخت و دشواری را برعهده دارند و برای آنکه از عهده تحقق این اهداف برآیند، حتما بایست از قابلیت همکاری، هماهنگی^[۲۳] و مذاکره^[۲۴] قابل قبولی با یکدیگر برخوردار باشند، همانطور که ما در زندگی روزانه خود از این قابلیت­ها برخورداریم]۲۴[.
به طور کلی دو سؤال مهم در زمینه ایجاد سیستم­های چندعاملی مطرح است:
چگونه عامل­هایی مستقل و خودمختار ایجاد کنیم که بتوانند وظایف محوله به آن­ها را به درستی و به بهترین نحو ممکن با موفقیت به انجام رسانند؟
چگونه عامل­هایی بسازیم که در عین استقلال عمل، قابلیت تعامل (همکاری، هماهنگی و مذاکره) با سایر عامل­ها را در راستای تحقق اهداف طراحیشان داشته باشند؟
سؤال اول مربوط به طراحی خود عامل­ها^[۲۵] و سؤال دوم مربوط به طراحی جامعه­ عامل­ها^[۲۶] می­باشد. البته این­دو مسئله کاملا مجزا و تفکیک شده نیستند، به طور مثال برای ایجاد اجتماعی از عامل­ها که بتوانند به طرز مؤثری با یکدیگر ارتباط داشته باشند، ممکن است بتوانیم اطلاعاتی از مدل و نحوه عملکرد سایر عامل­ها در اختیار اعضای اجتماع قرار دهیم که آن­ها را در جهت تعامل بهتر با دیگر عامل­ها یاری کند. در ادامه بیشتر در خصوص پاسخ این دو سؤال بحث خواهیم کرد.
تحقیق در زمینه سیستم­های چندعاملی اغلب با دو مفهوم دیگر مرتبط و درگیر است: یکی مفاهیم مهندسی و طراحی سیستم و دیگری هوش مصنوعی. مفهوم سیستم­های چندعاملی درک ما از خودمان را دچار تغییر خواهد ساخت. زیرا هوش مصنوعی بر روی جنبه فردی هوشمندی متمرکز است، حال آنکه آنچه انسان را به عنوان گونه ­ای متمایز مطرح می­ کند، قابلیت تعامل و برقراری ارتباط وی با دنیای خارج یا دراصطلاح قابلیت اجتماعی^[۲۷] اوست. ما علاوه بر آنکه می­توانیم از طریق زبان­های سطح بالا با همنوعان خود ارتباط برقرار کنیم، امکان همکاری، هماهنگی و مذاکره و سازش با یکدیگر را نیز داریم. این درحالیست که سایر گونه­ ها (مثلا مورچه­ها یا دیگر حشرات اجتماعی از بهترین نمونه­های شناخته شده هستند)، با وجود داشتن اجتماعات بزرگ و شدیدا متعامل، از لحاظ قابلیت ­های اجتماعی حتی به گرد انسان نیز نمی­رسند. در مبحث سیستم­های چندعاملی به سؤالاتی از این دست پاسخ داده خواهد شد:
همکاری در جوامع متشکل از عامل­های مستقل چگونه پدید می ­آید؟
عامل­ها بایست از چه زبانی برای ارتباط با عوامل انسانی یا سایر عامل­های سیستم استفاده کنند؟
عامل­ها چگونه بایست تشخیص دهند که اهداف، باورها یا عملیات آن­ها با سایر عوامل تلاقی پیدا کرده است و چگونه بایست بدون ایجاد مشکل در عملکرد خود و سایرین، این تداخل­های احتمالی را رفع رجوع نمایند؟
عامل­های خودمختار چگونه می­توانند با سایر عامل­ها در جهت نیل به اهداف مشترک هماهنگی پیدا کرده و همکاری نمایند؟
با وجود اینکه این سؤالات همگی در رشته­ های دیگری مانند علوم اجتماعی و اقتصاد پاسخ داده شده ­اند، آنچه حوزه سیستم­های چندعاملی را مجزا و متفات می­سازد، تأکید بر این موضوع است که منظور از عامل در سؤالات فوق، موجودیت­های محاسباتی و پردازش اطلاعاتی کامپیوتریست[۲۴]و[۴۲].
تعریف عامل
در ادامه قصد داریم به بررسی مفهوم عامل در سیستم­های چندعاملی بپردازیم. متأسفانه هنوز تعریف جامع و یکسانی برای عامل ارائه نشده و بحث و جدل در این باره (برای ارائه یک تعریف یکسان از عامل) همچنان ادامه دارد. یکی از دلایلی که باعث این وضع گردیده، صفات متفاوتی است که عامل­ها در حوزه ها و مسائل مختلف ممکن است داشته باشند. مثلا ممکن است برای برخی برنامه­ ها قابلیت یادگیری تجربی در عامل­ها بسیار موردنیاز و مهم باشد، حال آنکه در برنامه ­های دیگر این قابلیت نه تنها اهمیتی نداشته، بلکه کاملا غیرضروری و زائد باشد[۲۶].
با وجود همه اینها هنوز مفاهیم کلی و مشترکی برای تعریف یک عامل وجود دارد (بدیهی است که در غیراینصورت ممکن است عامل­ها تمام معنای خود را از دست بدهند). ولدریج^[۲۸] و جنینگز^[۲۹] در سال ۱۹۹۵ تعریفی به شرح زیر از عامل ارائه دادند:
“یک عامل سیستمی کامپیوتریست که در محیطی قرار گرفته و قابلیت انجام عملیات مستقل در آن محیط را به منظور نیل به اهداف طراحیش، داراست.”
هر سیستم کامپیوتری (اعم از سخت­افزاری یا نرم­افزاری) برای آنکه عامل محسوب شود بایست ویژگی­های زیر را داشته باشد:
خودمختاری^[۳۰] : بایست کنترل نسبی بر عملکرد خود داشته و بتواند بدون دخالت انسان کار کند.
قابلیت تعامل^[۳۱] : بایست بتواند با سایر عامل­ها و یا اپراتور انسانی تعامل داشته باشد.
واکنش پذیری^[۳۲] : بایست به تغییرات محیطی که در آن قرار گرفته واکنش نشان دهد.
رفتار هدفمند^[۳۳] : بایست بتواند با توجه به اهداف از پیش تعیین شده، رفتار جدیدی از خود بروز دهد.
به طور کلی در یک دسته‌بندی ساده و بسیار انتزاعی از عامل‌ها می‌توان به دو نوع عامل اشاره کرد، یکی عامل‌های ساده و کم‌اهمیت‌تر^[۳۴] (مانند ترموستات‌ها) و دیگری عامل‌های هوشمند^[۳۵] که در واقع همان برنامه کامپیوتری‌ است که در بعضی محیط‌ها قادر به انجام اعمال خودمختار و انعطاف‌پذیر است.
چیزی که عامل­ها را از نرم­افزارهای سنتی متمایز می­سازد جنبه خصوصی، خودمختاری، خلاقیت و سازگاری عامل­هاست. این کمیت­ها عامل­ها را به طور خاص برای محیط­های غنی از اطلاعات و غنی از فرایندها بسیار کارا می­سازد.
عامل هوشمند
پس از توضیحاتی که پیرامون عامل­ها بیان گردید، به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت که یک عامل هوشمند چیست و چه خصوصیاتی دارد؟ مسلما ما ترموستات یا پروسه­های پس­زمینه لینوکس را به عنوان عامل هوشمند نمی­شناسیم. بنابراین سؤال اساسی و اصلی در این زمینه آن است که معنای هوشمندی چیست؟
پاسخ به این سؤال به تنهایی کارآسانی نیست، شاید روش بهتر برای پاسخ به این سؤال بررسی ویژگی­هائیست که یک عامل هوشمند بایست داشته باشد. لیستی از این ویژگی­ها به شرح زیر توسط وولدریج و جنینگز پیشنهاد شده است:
واکنش­پذیری: عامل­های هوشمند قادر به درک محیط پیرامون و واکنش به رویدادهای محیط بادرنظر گرفتن فاکتور زمان و در راستای تحقق اهداف طراحیشان می­باشند.
رفتار هدفمند: عامل­های هوشمند می­توانند به طور خلاقانه، رفتاری هدف­گرا^[۳۶] از خود بروز دهند تا اهداف طراحیشان را ارضا کنند.
قابلیت ­های اجتماعی: عامل­های هوشمند قادرند در راستای دستیابی به اهداف طراحیشان با سایر عامل­ها تعامل داشته باشند.
شاید این ویژگی­ها در نگاه اول بسیار سخت و دست­نیافتنی به نظر برسد. به طور مثال رفتار هدفمند را درنظر بگیرید. ساختن سیستمی که رفتاری هدف­گرا از خود نشان دهد کار چندان سختی نیست، مثلا نوشتن یک رویه در پاسکال، یک تابع در زبان سی یا یک متد در جاوا. وقتی چنین رویه­ای را ایجاد می­کنیم در واقع فرضیات مسئله (یا همان پیش­شرط­ها) و نتایج صحیح حاصله (یا همان پس­شرط­ها) را مشخص می­کنیم که در واقع همان هدف مسئله می­باشند (هدف طراح نرم­افزار از ایجاد رویه موردنظر). چنانچه به رعایت پیش­شرط­ها رویه فراخوانی شود، انتظار داریم که رویه به درستی اجرا شده و نتیجه صحیح بدست آید (یعنی رویه به پایان برسد و به محض پایان، پس­شرط­ها برقرار باشند) و در اینصورت می­توانیم ادعا کنیم که هدف رویه محقق شده است. در اینجا رفتار هدف­گرا به سادگی عبارتست از اینکه رویه طراح یا دستورالعملی را جهت رسیدن به هدف خود دنبال می­ کند. این مدل برنامه نویسی در بسیاری از محیط­ها (مانند محیط­های وظیفه ­ای که پیشتر شرح داده شد) به درستی عمل می­نماید[۴۴].
ولی در مورد سیستم­های غیروظیفه­ای، چنین مدل ساده­ای از برنامه­نویسی هدف­گرا به هیچ وجه قابل قبول نیست، بدین دلیل که محدویت­های بسیاری در فرضیات مسئله اعمال می­ کند. مهمترین محدودیت آن­که فرض شده است که محیط در حین اجرای رویه بدون تغییر باقی می­ماند، حال اگر در حین اجرا تغییری در شرایط محیط روی دهد، رفتار آن غیرقابل پیش ­بینی خواهد بود (معمولا منجر به شکست در اجرای آن رویه خواهد شد). همچنین محدودیت دیگر در مثال قبلی آن است که فرض شده هدف اجرای رویه تا پایان اجرای آن معتبر و صحیح خواهد بود، اما در صورتی که هدف در حین اجرا اعتبار خود را از دست بدهد، دیگر نیازی به ادامه­ اجرای رویه نخواهد بود[۲۸].
در بیشتر محیط­های واقعی هیچ­یک از این فرضیات معتبر نمی ­باشد. به عبارتی مسئله به قدری پیچیده است که توسط یک عامل منفرد قابل مشاهده کامل و حل نمی ­باشد و لذا یک سیستم چندعاملی برای حل مسئله نیاز خواهد بود. یا اینکه ممکن است عدم قطعیت در محیط وجود داشته باشد. در چنین محیط­هایی اجرای کورکورانه یک رویه بدون توجه به اینکه فرضیات اساسی رویه در هر لحظه اعتبار دارند یا خیر، یک استراتژی بسیار ضعیف خواهد بود. همانطور که پیشتر بیان شد، در چنین محیط­هایی عامل بایست واکنشی باشد و بتواند نسبت به رویدادهایی که در محیط اتفاق می­افتد و اهداف عامل یا فرضیات درنظر گرفته شده توسط آن را تحت­الشعاع قرار می­دهد، واکنش مناسب و بهینه از خود نشان دهد که البته همانطور که گفته شد این واکنش­ها بایست در جهت نیل به اهداف طراحی عامل باشد.
همانطور که دیدیم، ایجاد یک سیستم هدف­گرای محض^[۳۷] کار چندان سختی نیست، همچنین ایجاد سیستم­های واکنشی محض^[۳۸] (که به صورت مداوم به رویدادهای محیط پاسخ می­دهد) نیز به تنهایی خیلی دشوار نیست. اما ایجاد سیستمی که بتواند بین رفتار هدف­گرا و واکنشی یک تعادل کارا ایجاد نماید، کار بسیار سختی خواهد بود. ما از عامل­ها انتظار داریم که برای نیل به اهداف طراحیشان رویه­هایی را که بعضا ممکن است بسیار پیچیده نیز باشند، اجرا نمایند، اما در عین حال انتظار نداریم عامل­ها به صورت کورکورانه و بدون توجه به ممکن است اجرای رویه مؤثر نبوده یا هدف آن­ها به هر دلیل دیگر معتبر نباشد، اقدام به اجرای این رویه­ ها و یا مداومت در اجرای رویه­ ها (به جای پایان دادن به اجرای آن­ها) کنند. بلکه در چنین شرایطی عامل بایست بتواند در زمان قابل قبول نسبت به شرایط جدید واکنش نشان داده و در واقع خود را با شرایط تطبیق دهد. البته این واکنش­ها نبایست به صورت مکرر و به گونه ­ای باشد که عامل نتواند بر روی یک هدف خاص به قدر کافی متمرکز شده و به نتیجه دلخواه دست یابد[۲۶].
نتیجه آن­که دست یافتن به یک تعادل مناسب میان رفتار هدف­گرا و واکنشی کار چندان آسانی نیست. حتی اگر بخواهیم در بین انسان­ها به دنبال فردی بگردیم که میان این دو نوع رفتار در خود تعادلی ایجاد کرده باشد، به ندرت بتوانیم چنین کسی را بیابیم. این مشکل (برقراری تعادل میان رفتار هدف­گرا و واکنشی) یکی از معضلات اصلی طراحان عامل­ها محسوب می­ شود. راه­کارهای بسیاری بدین منظور ارائه شده، اما به هر حال این مسئله هنوز هم جزو یکی از موارد مورد بحث است که کار بر روی آن همچنان ادامه دارد[۴۶].
اما قابلیت اجتماعی جزء نهایی مؤثر در عملکرد خودمختار عامل­هاست که در اینجا به بررسی آن می­پردازیم. در نگاه اول این قابلیت بدیهی و عادی به نظر می­رسد: روزانه میلیون­ها کامپیوتر در سراسر جهان حجم عظیمی از داده ­ها و اطلاعات را میان کامپیوترهای دیگر و انسان­ها مبادله می­ کنند. ولی موضوع آن است که مبادله­ جریان­های داده­ای در واقع قابلیت اجتماعی محسوب نمی­ شود. به طور مشابه که در دنیای انسان­ها تعداد معدودی از اهداف می­توانند به تنهایی و بدون همکاری سایر انسان­ها محقق شوند، و این بدان معنا نیست که ما هدف­های خود را به اشتراک بگذاریم. به بیان دیگر، هر فردی خودمختار و مستقل است و هدف­های خود را دنبال می­ کند، اما برای تحقق این اهداف نیازمند همکاری و مذاکره با سایر افراد می­باشد. در چنین شرایطی ممکن است نیاز باشد هر فرد در مورد اهداف سایرین اطلاعاتی کسب کرده و دلایل و انگیزه آن­ها را بفهمد و اعمالی را انجام دهد (مثلا پرداخت پول) تا سایرین را وادار به همکاری نماید. این نوع از همکاری نسبت به جابجایی ساده­ی اطلاعات باینری توسط کامپیوتر­ها بسیار پیچیده بوده و کم­تر درک شده است[۲۶].

۰۶۵۵/۱

۰۲۷۲/۰

۵

۹۷۸۶/۰

۰۰۳۲/۰

۳۵۴۲/۰

۰۹۴۲/۱

۰۲۱۷/۰

۷

۹۹۱۴/۰

۰۰۱۳/۰

۳۳۰۴/۰

۱۱۱۴/۱

۰۲۶۲/۰

۹

۹۸۸۸/۰

۰۰۱۱/۰

۳۲۳۴/۰

۱۴۵۵/۱

۰۲۵۶/۰

۱۱

ثابت k پارامتری مربوط به افزایش یا کاهش جمعیت سلولی است. در صورتی که رشد سلولی در اثر تولید محصولات جانبی سمی و یا کاهش مواد مغذی در محیط کشت روند نزولی پیدا کند مقدار k مثبت خواهد بود و در صورت افزایش جمعیت سلولی k مقادیر منفی اختیار خواهد کرد. مقادیر به دست آمده برای k در تمام غلظتها به جز ۵ گرم در لیتر مثبت بود. این مساله نشان می دهد که در محدوده غلظت بررسی شده، به جز غلظت ۵ گرم در لیتر، رشد سلولها پس از رسیدن به غلظت سلولی ماکزیمم کاهش یافت. فقط در غلظت ۵ گرم در لیتر فروکتوز سلولها توانستند برای مدت زمان طولانی زنده بمانند. در غلظتهای پائین فروکتوز (۱ و ۳ گرم بر لیتر)، غلظت سلولی به صورت نمایی در ۲۴ ساعت اول افزایش یافت و سپس با توجه به تمام شدن فروکتوز در محیط کشت به صورت قابل ماحظه ای کاهش پیدا کرد. پس از ۲۴ ساعت، سلولها شروع به از بین رفتن^[۳۰۲] کرده و تعداد سلولهای زنده احتمالا به دلیل غلظت کم سوبسترا در محیط کشت کاهش یافت. در غلظتهای بالای فروکتوز (۷، ۹ و ۱۱ گرم بر لیتر) با وجود آنکه رشد سلولی تقویت شده و دانسیته سلولی بالایی در ۱۸ ساعت حاصل گردید، اما یک دوره کاهشی کوتاه در دانسیته سلولی قبل از ورود به فاز سکون مشاهده گردید. حتی در غلظتهای بالای سوبسترا فعالیت متابولیکی سلولها کاهش پیدا کرد که این مساله احتمالا به کمبود مواد مغذی در محیط کشت مربوط می شد که نمی توانست سلولها را زنده نگه دارد. با وجود آنکه تنها ۷۲ و ۸۵% فروکتوز در غلظتهای ۱۱ و ۹ گرم در لیتر (در مقایسه با ۹۱% در غلظت ۵ گرم در لیتر) مصرف شده بود اما به نظر می رسد که ناکافی بودن سایر مواد مغذی در محیط کشت روی رشد سلولها تاثیر گذار بود. عموما، کمبود مواد مغذی در محیط کشت می تواند محدودیتهایی را در فعالیت متابولیکی سلول همچون نگهداری سلول، تولید آنزیم درون سلولی و تشکیل کوفاکتور ایجاد کند. چنین شرایطی موجب به وجود آمدن حالت عدم رشد در سلولها می گردد که در شیفت مسیر متابولیکی از فاز تولید اسید به فاز تولید حلال موثر بوده و برای استوژنها یک حسن محسوب می شود، اما چنانچه محیط کشت مقدار زیادی از سلولهای زنده را از دست بدهد و فعالیت متابولیکی پائینی داشته باشد، سلولها قادر به تولید آنزیمهای صحیح و یا استفاده از حاملهای الکترون برای مصرف سوبسترای کربنی یا سایر واسطه های متابولیکی نخواهند بود [۹۳]. بنابراین، لازم است تا محیط کشت به صورت فعال و زنده نگه داشته شود چرا که هر کاستی در حیات سلولها روی میزان تولید تاثیرگذار خواهد بود.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

تولید محصول
پروفایل شکل گیری استات در محیط کشت در غلظتهای مختلف فروکتوز در شکل ۴-۷ ارائه گردیده است. تولید استات در محیط کشت به موازات رشد نمایی سلول بوده و پس از آن به نقطه سکونی رسید که تولید استات متوقف گردید. بیشترین و کمترین میزان استات تولید شده ۰/۳۷ و ۴/۱۱ میلی مول در لیتر بود که به ترتیب با فروکتوز ۰/۱۱ و ۰/۱ گرم در لیتر حاصل شدند.
شکل ‏۴‑۷: تولید استات در محیط کشت توسط باکتری لانگالی در غلظتهای مختلف فروکتوز
▲: ۰/۱، ■: ۰/۳، ♦: ۰/۵، ▼: ۰/۷، ×: ۰/۹ و ●: ۰/۱۱ گرم بر لیتر
شکل ۴-۸ تولید اتانول توسط باکتری لانگالی در غلظتهای مختلف فروکتوز در محیط کشت را نشان می دهد. در غلظتهای پائین سوبسترا، مقدار کمی اتانول در محیط کشت تولید شد. در این حالت، مسیر متابولیکی سلولها نمی توانست از فاز استوژنیک به فاز سالونتوژنیک شیفت کند که این مساله احتمالا به فعالیت متابولیکی پائین سلولها مربوط می شد و قابلیت تولید^[۳۰۳] کلی سلولها تحت تاثیر جمعیت و فعالیت کاهشی سلولها قرار گرفته بود. در غلظت ۰/۵ گرم بر لیتر فروکتوز، تولید اتانول به طور قابل ملاحظه ای از ۵/۱۲ میلی مول در لیتر در شروع فاز عدم رشد به ۱/۲۷ میلی مول در لیتر در انتهای فرایند تخمیر بهبود یافت. غلظت نسبتا بالایی از اتانول با سوبسترای ۰/۷ گرم بر لیتر در ۲۴ ساعت حاصل گردید، اما پس از آنکه سلولها شروع به کاهش کردند تولید اتانول به میزان ثابتی رسید. در غلظتهای بالای فروکتوز (۰/۹ و ۰/۱۱ گرم بر لیتر) مقدار بسیار کمی اتانول در محیط کشت تولید شد که این مساله به عدم توانایی سلولها در تغییر از فاز استوژنیک به فاز سالونتوژنیک که شرط لازم برای تولید اتانول است مربوط می شد.
شکل ‏۴‑۸: تولید اتانول در محیط کشت توسط باکتری لانگالی در غلظتهای مختلف فروکتوز
▲: ۰/۱، ■: ۰/۳، ♦: ۰/۵، ▼: ۰/۷، ×: ۰/۹ و ●: ۰/۱۱ گرم بر لیتر
افت سطح فعالیت^[۳۰۴] مساله شایعی در محیط کشت گونه های کلستریدیا^[۳۰۵] می باشد که با روی دادن آن باکتری در آخرین مرحله از رشد نمایی خود نمی تواند به سمت فاز سالونتوژنیک شیفت کند. یکی از مکانیزمهای محتمل برای این مساله می تواند وقوع سقوط اسیدی^[۳۰۶] باشد که یک حالت فیزیولوژیکی نامطلوب است. این پدیده اغلب در محیطهای کشت ناپیوسته و بدون کنترل pH روی می دهد که مقدار قابل توجهی اسید به جای حلال در محیط کشت تولید می گردد و محیط کشت توانایی خود را برای شیفت کردن به سمت فاز سالونتوژنیک از دست می دهد [۱۱۷, ۱۱۹, ۱۲۰]. در خصوص آزمایشهایی که با غلظت بالای فروکتوز انجام شد احتمالا سقوط اسیدی عامل ممانعت کننده برای تولید الکل نبود چرا که تجمع اسید در محیط کشت خیلی زیاد نبود (۵/۳۴ و ۱۶/۳۳ میلی مول در لیتر اسید در غلظتهای ۰/۹ و ۰/۱۱ گرم در لیتر فروکتوز در ۲۴ ساعت). با این حال، این غلظتها احتمالا می توانستند در پایان دادن زودهنگام به تولید اتانول نقش داشته باشند.
بازده مصرف سوبسترا، رشد سلول و تولید محصول در باکتری لانگالی با بهره گرفتن از غلظتهای مختلف فروکتوز در جدول ۴-۳ ارائه شده است. همچنین نسبت تولید اتانول به استات در غلظتهای مختلف سوبسترا در شکل ۴-۹ نشان داده است. نتایج به دست آمده نشان داد که استفاده از غلظتهای بالاتر یا پائین تر از ۰/۵ گرم در لیتر برای بهبود تولید اتانول نسبت به استات موثر نبود. در شرایط کمبود سوبسترا در محیط کشت یا غلظت بالای آن، رشد سلولی کاهش یافت و مسیر متابولیکی باکتری نمی توانست از فاز استوژنیک به فاز سالونتوژنیک شیفت پیدا کند.
جدول ‏۴‑۳: بازده مصرف سوبسترا، رشد سلول و تولید محصول در باکتری لانگالی رشد داده شده با غلظتهای مختلف فروکتوز

میزان تبدیل

EtOH/Ac

q

Y_P/X

η

Y_P/S, _th

Y_P/S, _exp

Y_X/S

شورای عالی حوزه علمیه خواهران
تحقیق پایانی سطح دو (کارشناسی)
مدرسه علمیه فاطمه الزهراء(سلام الله علیها)
استان اصفهان (ویلاشهر)
مفهوم دعا و آثار تربیتی آن در قرآن و روایات
استاد راهنما
سرکارخانم انسیه رضایی
استاد داور
سرکارعلیه حاجیه خانم منانی
پژوهشگر
آزاده نساج نجف آبادی
اردیبهشت ماه ۱۳۹۰

(الف)

شورای عالی حوزه علمیه خواهران
تحقیق پایانی سطح دو (کارشناسی)
مدرسه علمیه فاطمه الزهراء(سلام الله علیها)
استان اصفهان (ویلاشهر)
مفهوم دعا و آثار تربیتی آن در قرآن و روایات
استاد راهنما
سرکارخانم انسیه رضایی
استاد داور
سرکارعلیه حاجیه خانم منانی
پژوهشگر
آزاده نساج نجف آبادی
اردیبهشت ماه ۱۳۹۰
(ب)
بسمه تعالی
تحقیق پایانی با موضوع: بررسی آثار تربیتی دعا در قرآن و روایات
که توسط پژوهشگر محترم سرکارخانم ………………………….. برای دریافت دانشنامه سطح دو (کارشناسی) تدوین شده است، توسط هیأت داوران مورد ارزیابی قرار گرفته و در تاریخ ……………..، با کسب رتبه …….. پذیرفته شده است.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

استاد راهنما: ………………………
استاد داور: ………………………
مدرسه علمیه: ………………………
استان: ………………………
امضا مدیر مدرسه علمیه
(ج)

تقدیم به

آستان حقیقت دوست
وآنان که وصالش را می‌جویند
وآنان که در آغوشش کشیده‌اند
و آنان که خود عین حقیقت‌اند.

و تقدیم

به مادرم که سال‌ها هم برایم پدر بود و هم مادر
و همسرم که دنیای مرا متحول کرد.
(د)

تشکر و قدردانی

با تقدیر و تشکر فراوان همراه با شایسته‌ترین احترامات خدمت اساتید گرانقدر به ویژه استاد گرامی سرکار خانم انسیه رضایی که به این حقیر بذل عنایت فرموده و در مراحل مختلف تحقیق، بنده را یاری نموده‌اند و هم‌چنین از مؤسس حوزه، مدیریت و پرسنل محترم حوزه علمیه فاطمه الزهراء (سلام‌الله علیها) کمال تشکر را می‌نمایم که در این سال‌ها زحمت بی پایانی برایم کشیده‌اند.
بر خود لازم می‌دانم از مادر مهربانم که همیشه با دعای خیرش راه را بر من گشوده است و هم‌چنین از تمامی خواهراها و برادرهای عزیزم و تمامی کسانی که دوستشان دارم تشکر کنم.
(هـ)
و هم‌چنین بر خود لازم می‌دانم که از همسرم آقای روح الله احسانی به خاطر تمام صبوری‌هایش تشکر کنم که اگر تشویق ‌های مؤثر همسرم نبود این پایان نامه به خوبی انجام نمی‌گرفت.
و از تمامی کسانی که شاید این پایان‌نامه را بخوانند خواهانم برای شادی روح پدرم صلوات بفرستند.

چکیده

موضوع پژوهش، پیرامون آثار تربیتی دعا در قرآن و روایات است.
دعا از کلمه دعو گرفته شده است و به معنای خواندن و … است . دعا مرحله ‌ای است که بنده با رب خویش ارتباط برقرار می‌کند. دعا یگانه راه ارتباط بندگان با مبدأ بوده و تنها وسیله‌ای است که خدای متعال برای ارتباط با خود مقرر فرموده است، اگر این ارتباط و توجه به مبدأ نباشد،خدای منان عنایت خاصه‌ی خود را قطع خواهد فرمود. در این صورت ، بندگان استعداد پذیرش این عنایت را از دست داده و مقتضای رحمت الهی را از کف می‌دهند.
آیاتی از قرآن کریم و احادیثی که در کتب روایی بیان شده منبع اصلی در این تحقیق است. آیات نورانی قرآن کریم و علاوه بر آن کتب روایی (مانند نهج البلاغه، بحارالانوار، اصول کافی و …) ، کتبی که دعا را مورد بررسی داده (مانند نقش دعا در زندگی اجتماعی، پرورش در پرتو نیایش و …) بخش عمده‌ی منابع استفاده شده است.این پژوهش شامل چهار فصل است، با (کلیات تحقیق) آغاز می‌شود و در ادامه (مفهوم دعا)، (آداب و شرایط دعا)،(تربیت در دعاهای ائمه علیهم‌السلام) (آثار تربیتی دعا) پایان می‌پذیرد.

زمان روشنایی پالس (µs)

زمان خاموشی پالس
(µs)

ولتاژ گپ
(v)

مقدار

۶

۳۵

۳

۸۰

دامنه اطمینان برای مقدار بهینه به‌دست‌آمده، با سطح اطمینان ۹۰%، ۲۱۳/۰± است.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۴-۳-۳- زبری سطح
۴-۳-۳-۱- بررسی تاثیر پارامترهای ورودی موثر بر زبری سطح
مطابق شکل (۴-۶- الف)، زبری سطح ماشینکاری‌شده با افزایش شدت جریان الکتریکی بیشتر می‌شود. با افزایش شدت جریان الکتریکی، مقدار انرژی تخلیه بیشتری به سطح قطعه‌کار منتقل شده و در نتیجه ابعاد حفره‌های ایجاد شده بر روی سطح قطعه‌کار افزایش می‌یابد. همچنین با افزایش شدت جریان الکتریکی، مقدار ماده بیشتری از قطعه‌کار و ابزار برداشته می‌شود و در نتیجه‌ی تجمع براده‌ها در گپ ماشینکاری، آلودگی گپ بیشتر شده و موجب افزایش پالس‌های غیرطبیعی مانند آرک می‌شود که در نهایت، منجر به افزایش زبری سطح می‌شود.
مطابق شکل (۴-۶- ب)، با افزایش زمان روشنی پالس، زبری سطح افزایش می‌یابد، چون انرژی تخلیه اعمالی به گپ ماشینکاری بیشتر شده و حرارت بیشتری در سطح قطعه‌کار ایجاد می‌شود و حفره‌های عمیق‌تر و بزرگتری در سطح ماشینکاری ایجاد می‌شود.
شکل (۴-۶- ج)، ارتباط بین زمان خاموشی پالس و زبری سطح را نشان می‌دهد. مطابق این شکل، با افزایش زمان خاموشی پالس، زبری سطح کمتر می‌شود، چون با افزایش زمان خاموشی پالس، با توجه به افزایش زمان غیرماشینکاری، براده‌های کمتری تولید می‌شود و از طرفی، به دلیل زمان بیشتر برای شستشوی گپ، آلودگی گپ و در نتیجه تعداد پالس‌های غیرطبیعی مثل آرک کاهش یافته و سطح صاف‌تری به ‌دست می‌آید.
افزایش ولتاژ گپ مطابق شکل (۴-۶- د)، موجب افزایش زبری سطح می‌شود، چون با افزایش ولتاژ گپ و در نتیجه انرژی تخلیه، ابعاد حفره‌های ایجاد شده در سطح قطعه‌کار افزایش می‌یابد.
شکل ۴-۶- نمودارهای اثر اصلی مربوط به زبری سطح در فرایند ماشینکاری تخلیه الکتریکی نیمه‌ خشک در مرحله دوم
آزمایش‌ها.
البته افزایش زمان روشنی پالس بیشتر از µs ۵۰، منجر به یونیزاسیون بیشتر در کانال پلاسما و افزایش تعداد یون‌ها و حرکت‌های آنها می‌شود و در نتیجه دمای کانال پلاسما افزایش یافته و کانال پلاسما گسترش می‌یابد. گسترش کانال پلاسما موجب کاهش دانسیته انرژی آن شده و در نتیجه روند افزایش نرخ براده‌برداری، نرخ سایش ابزار و زبری سطح، بعد از زمان روشنی پالس µs ۵۰ کند‌تر می‌شود.
۴-۳-۳-۲- آنالیز واریانس مربوط به زبری سطح و تعیین مقادیر بهینه زبری سطح
آنالیز واریانس مربوط به زبری سطح در جدول (۴-۱۱) آمده است و نشان می‌دهد که زمان روشنی پالس مهمترین عامل موثر بر زبری سطح می‌باشد. همچنین ولتاژ گپ کم اهمیت ترین فاکتور موثر بر زبری سطح بوده و در آنالیز واریانس کنار گذاشته می‌شود.
جدول ۴-۱۱- آنالیز واریانس برای زبری سطح در مرحله دوم آزمایش‌ها.

فاکتور

DOF

Sum of squares

Variance

F ratio

Pure sum

Percent

I

۲

۸۴۸/۰

۴۲۴/۰

۳۵/۲

۴۸۷/۰

۳۶۹/۳۶